رأی ندادن همانطور که قبلاً گفتم ما همچنان که برای رأی دادن باید دلیل و حجت شرعی داشته باشیم برای رأی ندادن هم باید حجت شرعی داشته باشیم. چون هر رأی ما یک نفر را بالا می آورد و بقیه را پایین ، مثلا این دوره که شش نفر نامزد هستند رأی ما یعنی یک نفر بالا رود و پنج نفر پایین بیایند. و اگر کسی رأی ندهد یعنی هر شش نفر را پایین برده است. پس اینجوری نباید فکر بشه که اگر پای صندوق نرفت مشارکت نکرده است. پس رأی ندادن هم خودش یک انتخاب و مشارکت است پس ما چیزی به نام عدم مشارکت مطلق نداریم و کسی نمی تواند از این مسأله فرار کند و بگوید روز قیامت از رأی دادن و ندادن نمی پرسند چون آیات قرآن حاکی از آن است که مثقال ذرات هم دیده می شود و در نامه ی اعمال هیچ صغیره و کبیره ای نیست مگر اینکه ثبت و ضبط می شود. هم از رأی دادن پرسیده می شود و هم به چه کسی رأی دادن. پس کسی فکر نکند اگر گوشه ی عزلت برگزید و در آینده ی کشورش مشارکت فعّال نداشت حتماً ذمه اش از همه ی فساد ها و تباهی های مسئولین مبرّا خواهد بود. چرا که اگر با رأی ندادن او آدم لایق و شایسته ای به منصب نرسد او نیز در خانه نشین شدن صالحین و به قدرت رسیدن دیگران مقصر است و اگر بر فرض در بین کاندیدها آدم شایسته ای هم نبود ، با رأی ندادن او ممکن است بدترین گزینه ی ممکن از بین افراد موجود انتخاب شود. که این انتخاب ، در زندگی کسانی هم که رأی ندادند تأثیر مستقیم خواهد داشت و حتماً تصمیمات او و سلیقه های رئیس جمهور منتخب ، در زندگی او مشاهده خواهد شد. پس عقل سلیم حکم می کند در بین موجودین بگردد و نزدیک ترین شخص به افکار و سلایق خودش را انتخاب کند تا مملکت آن طور که او می خواهد پیش رود. همه ی این موارد از زاویه ی فردی و داخلی بود ولی اگر نگاه خارجی هم به این موضوع اضافه شود، حقیقت رأی ندادن خیلی مهم تر و اثر گذار تر نشان داده می شود. همین که دشمنان ایران و اسلام این همه تأکید بر رأی ندادن می کنند معلوم می شود رأی ندادن برای آنان منفعتی دارد پس کسی که رأی نمی دهد خواسته یا نا خواسته منفعت آنان را تأمین کرده است یعنی گردن خودش را پلی قرار داده است برای منتفع شدن سیاستمداران غربی او برای اینکه با رأی ندادنش سیاستمداران داخلی را ادب کند یا برای منفعت آنان کار نکند ناخودآگاه به دام سیاستمداران خارجی افتاده است و به نفع آنان اقدام کرده است. محل اظهار نظر @maktubateman