حکمت ۳۹۹ نهج البلاغه اظهار فرموده‌اند: “فرزند حقیقی بر پدر حقیقی حق دارد و پدر نیز بر فرزند حق دارد. حق پدر بر فرزندان این است که در همه امور، به جز معصیت خداوند سبحان، از او اطاعت نمایند. حق فرزند بر پدر این است که نام نیکو بر او بگذارد و او را به خوبی ادب‌آموزی کند و قرآن را به او تعلیم دهد.”