در ﺣﺪﯾﺜﻰ از اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم آﻣﺪه اﺳﺖ : أﺧﺪم أﺧﺎك ، ﻓﺎن اﺳﺘﺨﺪﻣﮏ ﻓﻼ ؛ ﺑﻪ ﺑﺮادر دﯾﻨﻰ ات ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻦ ، وﻟﻰ اﮔﺮ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﮑﺸﺪ ، ﺧﻮددارى ﮐﻦ. اﻣﯿﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم 3. در ﻓﺮﻣﺎﯾﺶ ﮔﻬﺮﺑﺎر ﺧﻮد ﺑﻪ اﻣﺎم ﺣﺴﻦ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﯾﺪ : و ﻻ ﺗﺮﻏﺒﻦ ﻓﯿﻤﻦ زﻫﺪ ﻋﻨﮏ ؛ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﻰ ﮐﻪ رﻏﺒﺘﻰ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺪارد ، ﺗﻤﺎﯾﻞ ﻧﺸﺎن ﻣﺪه .
ﺿﺮار 4. « ﺑﻦ ﺑﻌﺪ « ﺿﻤﺮه از ، «ﻣﻌﺎوﯾﻪ» اﺻﺮار در ﺣﻀﻮر او ، ﻋﻠﻰ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم را ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ : ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ ، او ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﯾﮑﻰ از ﻣﺎ ﺑﻮد ، ﻫﺮﮔﺎه ﻧﺰد او ﻣﻰ رﻓﺘﯿﻢ ﻣﺎ را در ﻧﺰدﯾﮑﻰ ﺧﻮد ﺟﺎى ﻣﻰ داد و ﻫﺮﮔﺎه ﭼﯿﺰى ﻣﻰ ﭘﺮﺳﯿﺪﯾﻢ ، ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻰ داد و وﻗﺘﻰ ﺑﻪ دﯾﺪارش ﻣﻰ رﻓﺘﯿﻢ ، راه ﻣﻰ داد و ﻫﯿﭻ ﮔﺎه در ﺑﻪ روى ﻣﺎ ﻧﻤﻰ ﺑﺴﺖ و درﺑﺎن ﻧﺪاﺷﺖ و ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ، ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﻰ ﮐﺮد و ﻣﺎ ﻧﺰد او ﺑﻮدﯾﻢ ، از اﺑﻬﺖ او ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﺎ او ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ و از ﺷﮑﻮه او ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺳﺨﻦ ﺑﺎ او آﻏﺎز ﮐﻨﯿﻢ ، وﻟﻰ وﻗﺘﻰ ﺗﺒﺴﻢ ﻣﻰ ﮐﺮد ، دﻧﺪان ﻫﺎى او ﺑﺴﺎن ﮔﻮﻫﺮﻫﺎى ﻣﻨﻈﻢ ، آﺷﮑﺎر ﻣﻰ ﮔﺮدﯾﺪ .
ب روزى اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم » ) در رواﯾﺘﻰ آﻣﺪه اﺳﺖ : در ﺣﺎل ﮔﺬر ، ﯾﮑﻰ از اﺻﺤﺎب ﺧﻮد را ﮐﻪ ﻓﺮد ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯿﺘﻰ ﺑﻮد ، دﯾﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺎﻫﻰ ﺧﺮﯾﺪه و ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻣﻰ ﺑﺮد . اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﻪ او اﻋﺘﺮاض ﻧﻤﻮد و ﻓﺮﻣﻮد : ﺷﻤﺎ ﮐﻪ در ﺑﯿﻦ ﻣﺮدم ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﻫﺴﺘﯿﺪ ، ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﻮد را در اﻧﻈﺎر دﯾﮕﺮان ﺧﻮار و ﺳﺒﮏ ﺟﻠﻮه دﻫﯿﺪ . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، از ﺑﺎرﺑﺮى ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺎر ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ و در ازاى آن ﺑﻪ وى .» ﭘﻮل ﺑﺪﻫﯿﺪ ﻧﺘﯿﺠﻪ آن ﮐﻪ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﻮرى زﻧﺪﮔﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ذﻟﺖ و ﺗﻤﻠﻖ و ﻣﺴﮑﻨﺖ ﺑﺮ وﺟﻮد او ﺳﺎﯾﻪ ﺑﯿﻔﮑﻨﺪ و ﻧﻪ ﺗﮑﺒﺮ و ﻋﺠﺐ و ﻓﺨﺮﻓﺮوﺷﻰ از اﻋﻤﺎل و ﺣﺮﮐﺎت و ﭼﻬﺮه ى او ﻧﻤﺎﯾﺎن ﮔﺮدد ، ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻨﺎن ﻣﻌﺘﺪل
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻓﻄﺮت ﺑﻰ ﺷﺎﺋﺒﻪ ى اﻧﺴﺎن ﻫﺎ آن را ﺑﭙﺴﻨﺪد و ﻫﻢ ﻋﻘﻞ ﻧﻈﺮى و ﻋﻤﻠﻰ ﺑﺮ آن ﺻﺤﻪ ﺑﮕﺬارد و اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ى ﻟﻄﯿﻔﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺎم ﺳﺠﺎد ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم در ﺟﻤﻠﻪ ﻫﺎى اﯾﻦ ﻓﺮاز ﺑﺪان اﺷﺎره ﻧﻤﻮده اﺳﺖ.