یادم هست چند وقت پیش این تبلیغ فضای رسانه‌ها را پر کرده بود: هیچ کس تنها نیست..! یکی از مهم‌ترین چیزهایی که توی دنیای شلوغ پلوغ از دست داده ایم،همین خلوت است. 🔻دنیای به اصطلاح مدرن، آنقدر با مسائل گوناگون و رنگارنگ سر آدم‌ها را گرم کرده که دیگر هیچ وقتی برای خلوت کردن بین خودمان و خدایمان نداریم! و آنقدر برایمان ویترین‌های متنوع عرضه کرده است که دیگر نه جایی برای خلوت مانده و نه حالی برای مناجات در خلوت؛مناجات نه تنها جذابیتی ندارد بلکه گاهاً ملال آور و خسته کننده نیز هست. ساعات خلوت(سحر و بین الطلوعین و وقت زوال) هم عملا اوج مشغله یا ساعات خواب و استراحت شده اند❗️ انگار امیرالمؤمین این سخن را برای همین روزها فرموده «بر هر انسان عاقل لازم تا ساعات شبانه روزش را به چند بخش تقسیم کند: ساعتی را برای مناجات با پروردگارش..» مناجات یعنی نجوا؛ نجوا سخن مخفیانه و آرامی است که در فضایی کاملا دوستانه و خصوصی بین دو نفر رد و بدل می‌شود. حالا اگر توجه کنیم که مناجات از باب مفاعله است-یعنی طرفینی است-ماجرا جالب‌تر هم می شود! یعنی وقتی تو با او نجوا کنی او هم در جوابت با تو نجوا خواهد کرد؛صدایت را می‌شنود و جوابت را هم می‌دهد! این خاصیت خلوت کردن با محبوب است؛که این دنیای شلوغ پلوغ آن را از آدمی گرفته است! این روزها و شب‌های مناجاتی ماه شعبان بهترین فرصت برای خلوت بین «خود» و «خدا» است. 📌پ‌ن:امام خمینی(ره):مناجات شعبان،مناجات همه ائمه است و در این،مسائل بسیار هست،معارف بسیار هست و ادب اینکه انسان چه جور باید با خدای تبارک و تعالی مناجات کند. https://eitaa.com/joinchat/995557609Cbefd88e171