در جاده پیامبر اعظم مدام خارجی میدیدم، هندی، پاکستانی، عرب، اهالی جنوب شرق آسیا و... دلم را زدم به دریا و رفتم از یک هندی پرسیدم : داداش! خدا وکیلی رییس جمهور یک عنوانی است که به طور خاص مربوط به یک کشور و ملت بخصوصه. وزیر خارجه که دیگه قطعا اینطوریه. بعد تو چرا اومدی تشییع و داری اشک هم می‌ریزی ؟ خیلی با هم حرف زدیم، اما جان کلامش یک جمله بود: « من و دوستانمان سید را دوست داشتیم و حب و بغض مرز و ملیت نمیشناسه» این معجزه و اکسیر انقلاب اسلامیه که قبلاً در حاج قاسم و امروز در شهید رییسی میبینیم. هیچ فرضی برای ناامیدی وجود ندارد وقتی این کوره انسان ساز و تمدنی در کنار ماست و دارد بازتولید انسان می کند. همین جا. یعنی هر خدمت و تلاشی در جهت انقلاب اسلامی ضریب تمدنی پیدا میکند و قلوب مومنان را متوجه ات میکند تا جایی که حتی میتواند آدم را به شهادت مفتخر کند https://eitaa.com/joinchat/995557609Cbefd88e171