یکی از ویژگی هایِ عالم خواب ،کوتاه مدت بودنشه . ما تا وقتی خوابیم ،یه سری صحنه ی تلخ و شیرین می‌بینیم ؛ولی وقتی بیدار می‌شیم همه اون چیزایی ک دیدیم از دست می‌ره و دیگه بهشون دسترسی نداریم ..بخاطر همینه که به داشتن قصر و کاخ توی خواب دل نمی‌بندیم ؛چون میدونیم گذرا و کوتاهه و این قصره فقط یه تایم کوتاهی برا منه . به همین خاطر توی متون دینی و احادیث اومده که نسبت دنیا ب آخرت ،مثل نسبت خواب به بیداریه .وقتی انسان به عالم آخرت کوچ می‌کنه ،می‌بینه چقد دنیا نسبت ب اون عالم کوتاه و کوچیک و بی آب و رنگ بوده ،انگار که فقط چند روزی رو توی خواب پشت سر گذاشته .. !و می‌فهمه دلبستگی ب این دنیا چقدر پوچ و بی ارزش بوده .. حدیثی از امام حسین (ع)داریم ک می‌فرمایند :⟨بدانید شیرینی و تلخی دنیا خواب است و بیداری در آخرت است و رستگار کسی است که در آخرت رستگار گردد و بیچاره کسی است که در آن عالم بیچاره باشد ...⟩ _برگرفته از کتابِ ‹ به سوی بی‌نهایت ›🌱