سلام و عرض‌ادب. ممنونم سلامت باشید. امام صادق‌علیه‌السلام میفرمان که‌ نگاه ،تخم گناه رو در‌دل‌انسان میکاره... حالا شما فکر کنید این تخم گیاهی‌که‌کاشته شده، هر‌روز با چت و ارتباط و ... آبیاری شده، خاک و نورش هم فراهم بوده. چطور جلو رشدش رو بگیریم؟ اینکه برگ هاش رو بکنیم، شاخه‌هاش‌رو بکنیم کفایت میکنه؟ چطور میشه این درخت تنومند‌ رو قطع کرد؟ اینا‌رو بزارید کنار.چی‌میخوام بگم؟ میخوام بگم، اول از هر چیز برای این احساس، واژه عشق رو به‌کار‌نبرید. عشق مقدسه.... و راه حل، با طرف مقابل منطقی‌صحبت کنید، هر طور که‌ميدونيد بهشون بفهمونید که آخر این رابطه غلطه‌و هر‌دوتون آسیب جدی می‌بینید. اگر‌خانوم هستید بهشون بگید اگر‌واقعا‌من رو دوست داری‌از طریق خانوادم اقدام کن. اونوقت می‌بینید که اگر بهانه آورد، یعنی به شما به چشم یک بازیچه نگاه میکرده. چون اگر واقعا‌فردی‌کسی‌رو دوست داشته باشه‌برای به‌دست آوردنش هر‌کاری میکنه. البته ببخشید انقدر صریح میگم. اگر‌هم که‌ ميدونيد آخر رابطه به ازدواج ختم نمیشه ، لطافت روحتون رو ارزون نفروشید،چون دیگه بر نمیگرده. بعد از منطقی‌بیان کردن منظورتون،‌‌بلاکشون کنید. چت هاتون رو هم پاک کنید، و شماره شون حتی اگر‌عکسی رد و بدل شده عکسشون. و هر چیزی که شما رو یاد‌‌ایشون میندازه.‌حتی‌پیام‌رسانی که با هم چت می‌کردید رو. سه‌چهار ماه اول حال مساعدی‌ندارید، از ماه پنجم ششم کم کم کمرنگ میشن تو ذهنتون اما هیچ وقت پاک نمیشن. مگه اینکه خودتون بخواین.