🔹مناسب است در اینجا دو نکته بنویسم: #نکته_اوّل 🔸در آیه ۲ این سوره، خدا به «وجدان بیدار انسان» سوگند یاد می‌کند، وجدانی که درون انسان جای دارد و اگر انسان کار خوبی انجام دهد، شادی و نشاط را به او هدیه می‌دهد و اگر کار زشت و جنایتی انجام دهد، او را سخت زیر فشار قرار می‌دهد و سرزنش می‌کند. 🔹البتّه اگر انسان به گناهان زیادی آلوده شد، این ندای وجدان، ضعیف و ناتوان می‌گردد و انسان به سوی سقوط و بدبختی‌ها گام برمی دارد. #نکته_دوّم 🔸در آیه ۱۳ چنین می‌خوانم: «در روز قیامت، انسان از کارهایی که از پیش یا پس فرستاده است، آگاه می‌گردد». 🔹منظور از این سخن چیست؟ نمی دانم عمر من چقدر خواهد بود، در مدّت زمانی که زنده هستم، کارهای خوب انجام می‌دهم، مثلاً چند یتیم را به خانه‌ام دعوت می‌کنم و به آنان غذای خوبی می‌دهم، ثواب این کار را من برای زمانی که مرگم فرا می‌رسد، فرستاده ام. این کاری است که پیش از مرگ برای خود فرستاده ام. 🔸امّا یک وقت کاری می‌کنم که نتیجه آن کار، سال‌های سال باقی می‌ماند، مثلاً مسجدی بنا می‌کنم، من از دنیا می‌روم، امّا آن مسجد باقی است، من در دل قبر آرمیده ام، امّا افرادی در آن مسجد نماز می‌خوانند و ثواب آن به من می‌رسد، این ثواب‌ها پس از مرگ به من می‌رسد. 🔹 از طرف دیگر، گاهی گناهی انجام می‌دهم که اثر آن، کوتاه مدّت است، امّا گاهی گناهی می‌کنم که اثر آن سال‌های سال می‌ماند، کسی که آیین و مذهبی شیطانی درست می‌کند، خودش می‌میرد امّا سال ها، عدّه ای گمراه می‌شوند. 🔸 در روز قیامت انسان نتیجه کارهای خود را می‌بیند، اگر کار او، بعد از مرگش، هم اثری داشته است، او ثواب یا کیفر آن را می‌بیند. ۳ @SheikhMohyeddiin