بعد از دعا قشنگ حس می‌کنی همش تو بغل خدایی.. حتی وقتی خیلی بدی و داری گناه میکنی وقتی حمد و ثنای خدا باشه، دله آدم آروم میگیره به همچین پشتوانه ای دیگه بعضی وقتا آدم به این فکر نمیکنه که بخواد درد و دل کنه خدا همه جا باهامه، حرفامو میشنوه، پشتمه، هوامو داره... همین باعث میشه که آدم بعد از مناجات خیلی حسه خوبی داشته باشه حس پوچ بودن مقابل خدا و در عین حال حس غنی بودن از لحاظ داشتن یه همچین خدایی، و داشتن یه عالمه حس های خوب و معنوی