⭕️چرا خصوصی سازی در ایران موفق نبود؟ ▫️رهبر انقلاب صبح روز گذشته در دیدار مردم قم:..."ما سیاستهای اصل ۴۴ را ابلاغ کردیم به فلان دولت، مدام سفارش کردیم. چند مورد کردند، از چند مورد نصفش فاسد از آب درآمد. مشکل اقتصادی این جوری درست میشود دیگر." 🔹 هدف از خصوصی سازی در تمام دنیا کاهش تصدی گری های دولت در کنار افزایش سرمایه گذاری، ایجاد اشتغال و مولد شدن بخش تولید است. موضوعی که در ایران به هیچ وجه رخ نداد. خصوصی سازی یک فرایند اجرایی و حقوقی به نفع مردم است. 1️⃣ نکته اول در عدم توفیق خصوصی سازی در ایران توجه به این نکته است که اصولا معیار واگذاری‌های دولتی به بخش خصوصی درسایر کشورها صرفا وجه درآمدی آن واگذاری نیست و حتی گاهی رایگان واگذار می شود. یعنی نقش هدایتگری و مطالبه گری دولت حتی بعد از واگذاری نیز وجود داشته است. این در حالی است که اولا در ایران اولویت اصلی برای انجام واگذاری ها بحث درآمدی آن است، ثانیا هیچ نظارتی از سوی دولت بر آن وجود ندارد. 2️⃣نکته دوم که به مراتب دردآورتر و مهم تر از مورد اول است واگذاری این بنگاه ها بر اساس مذاکره به جای مزایده است به نحوی که هیچ کدام از این واگذاری‌ها که نام برخی از آن ها در ماه های اخیر به واسطه ایجاد مشکلاتی در نحوه مدیریتشان در رسانه ها مطرح شده است از طریق بورس یا اعلان عمومی و مزایده نبوده و عمدتا از طریق رانت، مذاکره یا واگذاری های تعریف شده و پنهانی صورت گرفته است. در واقع فرایند مربوطه، اجرایی و حقوقی نبوده است. 🔸 ایراد اصلی این موضوع از دو حیث مطرح است: 1️⃣ بنگاه های واگذار شده به قیمت واقعی واگذار نشده است. 2️⃣ به دلیل عدم برگزاری مزایده برای واگذاری ها افرادی بی ربط و غیرمتخصص خریدار این بنگاه ها شدند و این موضوع بر جهت گیری و بازدهی بنگاه اثر منفی گذاشته است.