⛔️ شبهه ؛ چرا اصلا رأی بدهیم وقتی نظام خودش از قبل رئیسجمهور انتخاب میکند!!
❇️ پاسخ ❇️
❶ ماهها قبل میگفتند رئیسجمهور بعدی قالیباف است، قالیباف که نیامد میگفتند رئیسجمهور بعدی ایران یک نظامیست تمام نامزدهای نظامی یا انصراف دادند(دهقان) یا تایید صلاحیت نشدند(محمد)...
❷ اگر نظام خودش انتخاب میکرد آیا منطقی بود عالیترین مقامها خودشان را چند بار در معرض رأی مردم قرار دهند و با وجود رأی نیاوردن در یک انتخابات، در انتخابات بعدی نیز ثبت نام کنند❓
❸ یکی از مهمترین نمونههای سالم انتخابات رأی آوردن افراد در دولتی مخالف تفکرات خودشان است مثال رأی آوردن احمدی نژاد در دولت خاتمی
و رأی آوردن روحانی در دولت احمدی نژاد؛ تاریخ شاهد است که نظرسنجی ها و رسانههای داخلی و حتی خارجی گزینه دیگری را تحت عنوان گزینه انتخاب نظام معرفی میکردند اما در نهایت شخصی کاملا متفاوت و مخالف آن جریان رأی میآورد.
❹ در 76 میگفتند نظام، ناطق نوری را از صندوق در مـیآورد اما در نهایت خاتمی رئیسجمهور شد. در سال 92 میگفتند نظام، جلیلی یا قالیباف را از صندوق در مـیآورد اما در نهایت روحانی رئیسجمهور شد این در حالی بود که روحانی تنها 0.71 (۲۶۰ هزار) درصد بیشتر از حد نصاب رأی آورد و اگر خدای نکرده نظام اهل چنین کاری بود و یا اصوالا چنین کاری امکان داشت، باطل کردن71.0 درصد (۲۶۰هزار) آرا عدد بسیار کمی رأی را شامل میشد.
❺ یا اگر نظام اهل تقلب بود به راحتی و فقط با ابطال چند صندوق انتخابات را به دور دوم میکشاند اما از رأی مردم کوتاه نیامد.ِ اگر انتخاب نظام از ابتدا مشخص بود چرا رسانههای معاند شروع میکنند در حمایت از یک کاندید خاص هزینه میکنند؟ آیا آنها متوجه این
مسئله نشدند که نظام خودش انتخاب میکند که این همه هزینه نکنند؟ در انتخابات قبل، دشمنان و شبکههای بیگانه به طور جدی به حمایت از کاندیدهای غربگرا پرداخته و از مردم میخواستند به آنها رأی دهند.
✳️ مثال در سال 88 حمایت خارجیهای از میرحسین موسوی و یا در انتخابات اخیر پشتیبانی بی بی سی و ...
⚛ از لیست امید و یا در انتخابات 96 حمایت صبح انتخابات آمدنیوز و روح ّ الله زم معدوم از روحانی و درخواست دادن رأی به آن، اگر نتیجه انتخابات از قبل مشخص باشد آیا هیچ کدام از این سیاستمداران و غولهای رسانهای این موضوع را نمیدانند که وارد عرصه تبلیغ میشوند و وقت و آبرو و هزینه خود را خرج میکنند؟
❻ ودر انتها اینکه فرآیند انتخابات در ایران به گونهای است که امکان چنین کاری وجود ندارد. به عنوان مثال هر نامزد میتواند در پای هر صندوق رأی یک نماینده داشته باشد که از ابتدا تا انتهای رأی گیری و شمارش حضور داشته باشد و همچنین در مراحل تجمیع و ... در چنین شرایطی کوچکترین تغییری به راحتی قابل تشخیص و پیگیری و اثبات است همچنین مجریان انتخابات عمدتا معتمدین مردم و اقشار مختلف مردم هستند و از همین روی گروههای مختلف در این فرأیند شرکت داشته و ناظر یکدیگر میباشند.