💠 زینب(س) در این بیابان‌ها آواره شد، پس به ما نگویید که در خانه بنشینید. این ایام، ایام ورود اهل‌بیت(ع) به شام است. از تعبیر امام سجاد(ع) در جواب این سؤال که پرسیدند سخت‌ترین مرحله کجا بود؟ فهمیده می‌شود شام خیلی هولناک بود. یا اباعبدالله، مصائب شهدای کربلا به‌جای خود بزرگ‌ترین مصائب بود، دل‌ها را آتش زد و حرارتی جاودانه در دل‌ها قرار داد؛ اما آنچه بیشتر انگیزه می‌شود که مردم در این بیابان‌ها با خانواده‌های خود پیاده قدم بزنند، قدم‌های صدمه‌خوردۀ سه‌سالۀ تو است، آن خانوادۀ در خرابه نشستۀ تو است، آن چادر خاکی زینب کبری(س) است. دیگر مردم سر از پا نمی‌شناسند، دیگر موکب‌دارها، موکب‌نشین‌ها و بیابانگردها چه می‌کنند؟ یا اباعبدالله(ع)! سه‌سالۀ تو و تازیانه‌هایی که خورد، چادر خاکی زینب کبری(س) و اهل‌بیت(ع) تو این اربعین را برقرار کرد. همان سال‌های اوّل که اربعین رونق گرفت، از زن‌های مؤمن عراقی که در این مسیر حرکت می‌کردند، می‌پرسیدند چرا شما در این مسیر، این‌قدر خودتان را به زحمت می‌اندازید؟ می‌گفتند به خاطر تأسی به زینب کبری(س)، زینب(س) در این بیابان‌ها آواره شد، پس به ما نگویید در خانه بنشینید. یا حسین(ع)! سه‌سالۀ تو هنوز دارد جهان را به‌هم می‌زند. سه‌سالۀ توست که این انگیزه‌های نورانی را ایجاد کرده است. استاد پناهیان ۱۴۰۱/۶/۱۰ 💠🔹 💠🔹 @mangenechi