🌟🌸🌟 هر سال روز نیمه را دور هم جمع می‌شدیم. دلخوش بودیم به دورهمی‌هایمان. به نام او و به یاد او جمع می‌شدیم. وقتی دیدارها تازه می‌شد، از دیدن جمع مؤمنین دل‌هایمان شاد می‌شد. انگار فراموش می‌کردیم که او در میان ما نیست... امسال که دلخوشی‌هایمان را از دست داده‌ایم، شاید این‌طور به ما می‌فهمانند که ما هرسال دور هم جمع میشدیم، نه دور او... 😞😰 آخر، دل‌خوشی داشتیم و حال خوشی داشتیم و غم نبودنش تنها گوشه‌ای از دل‌مان خانه کرده بود. حال و روزمان شبیه کسانی نبود که گم کرده‌ای دارند.😰 احساس می‌کردیم با یاد او سروسامانی پیدا کرده‌ایم و احوال دلمان خوب است. امسال حال دلمان خراب است. دل‌هایمان گرفته. احساس می‌کنم حالا به حال واقعی‌مان و به حقیقت احوالمان نزدیک‌تر شده‌ایم. برای اولین بار، کمی غربت کشیده و قدری هجران چشیده شده‌ایم.😞 شاید به این حالمان امید بیشتری باشد، شاید این حالتمان به احوال اونزدیک‌تر باشد. شاید دل‌هایمان به او نزدیک‌تر شود. شاید قلب‌هایمان دور او جمع شوند. شاید غم نبودنش در تمام قلبمان خانه کند. شاید... 🌟💠🌟 🌟💠🌟 ارسالی از: فاطمه رحیمی 🔗 http://eitaa.com/joinchat/1637810190C4e7588d495