سیدحسن‌نصرالله،اگر تاکنون شهید نشده بود، قطعا روزی شهید می‌شد. او به رسم دوستانش، شهادت را انتخاب کرد و شهیدمندانه زندگی نمود. ما اما سید را برای خودمان میخواهیم،برای نتیجه، برای پیروزی، و این است که سبب ناراحتی و اندوه ما از شنیدن خبر شهادتش می شود.‌ ما میخواهیم نصرالله باشد، حاج قاسم باشد، مغنیه باشد و کار را تمام کنند، ما هم به زندگی خودمان برسیم و دست آخر نمازمان را در بیت المقدس خوانده و عکس سلفی‌مان را در قدس با آنها بگیریم. اما خداوند صحنه را جور دیگر می خواهد‌ و نتیجه را در گرو این قرار داده است تا همه ما به وظیفه خود آگاه شده، سپس عامل شویم‌ ناراحتی ما نباید از شنیدن خبر شهادت‌ها باشد،بلکه غم ما باید از شنیدن مرگ خود در سرگردانی‌های دنیا باشد. مگر حضرت زینب سلام الله با آن همه مصیبت وارده دست برداشت که ما هم بنشینیم و دست روی دست بگذاریم. مگر زنان قبیله بنی اسد بیل و کلنگ به دست نگرفتند و برای دفن امام حسین علیه السلام و یارانش حرکت کردند در آن هنگام هم مردان بزدل حرکتی نداشتند ولی این زنان غیرت آنها را به جوش آوردند و نامشان برای همیشه در تاریخ به نیکی باقی ماند. مگر برای دفن امام رضا علیه السلام زنان عزم نکردند و با بخشش مهریه هایشان برای شرکت در مراسم خاکسپاری امام راهی نشدند. شما بانوان قدرت فوق العاده ای برای بیدار کردن و روشنگری دارید. به شیوه ای دیگر همانند سایر بانوان برجسته تاریخ عمل نمایید به فکر خودتان و خودمان باشیم تا در این آزمون نمره قبولی برای یاری امام خود را دریافت کنیم. سرباز مهدی فاطمه بپاخیز و «فرض» ولی زمانه ات را با اسلوبی مناسب اقامه نما. و من الله توفیق ✍کاظمی دلنوشته‌ی یکی از دختران نمونه‌ام سرکار خانم نسیم کاظمی @Manodaneshjooham