آیت‌الله سیدیحیی واعظ احمدآبادی فرزند آسیدحسین بفروئی مشهور به «حکمت» از واعظان برجسته معاصر ایران و مجتهدان نامی یزد است.
علوم حوزوی را در احمدآباد، یزد و اصفهان فراگرفت و پس از بازگشت در یزد مستقر شده و به تدریس، سخنرانی و تربیت شاگردان پرداخت و بزرگانی چون آیت الله العظمی سید محمد محقق داماد را پرورش داد.
ایشان از سخنرانان مطرح کشور بود که شهرهای تهران، اصفهان، شیراز، کرمان، مشهد و قم شاهد سخنرانی‌های پرشور و عالمانه ایشان بود.
ایشان در دوران زعامت آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حایری میبدی در شهر مقدس قم منبر می‌رفتند. مرحوم آیت‌الله العظمی حائری درس خود را تعطیل کرده و طلاب را برای شنیدن منبر آسیدیحیی تشویق می‌کردند تا هم از مقام شامخ علمی ایشان تجلیل کرده باشند و هم طلاب مهارت سخنوری را بیاموزند.
ایشان به دلیل مبارزه با رضاخان به کرمانشاه تبعید شد، اما با تلاش‌های مرحوم آیت‌الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری آزاد شد.
ایشان در رسوایی فرقه ضاله بهائیت در کشور نقش به‌سزایی داشت و در سخنرانی‌ها و مناظرات علمی خود آنان را به زانو درآورد و از توطئه ترور به دست آنان معجزه‌آسا نجات یافت.
ایشان پس از عمری مجاهدت در راه اعتلای مکتب اهل‌بیت ع در سال ۱۳۱۷ شمسی رحلت و در آرامستان جوی هُرهُر یزد به خاک سپرده شد.
کتاب «در حلقه حکمت» که دربردارنده سخنرانی‌های ماه مبارک رمضان ایشان در شهر مقدس قم و در محضر آیت‌الله العظمی حایری و به قلم میرزا حسن یزدی نگاشته شده به زیور طبع آراسته شده است.
@maosya