چه می‌گویند؟ چای آورد محض پذیرایی هی به استڪانش نگاه می‌ڪردم. بی آنڪه لبم را تر ڪنم شبیه به مادر مرده‌ها آخر به حرف آمدم پرسیدم: تو هم می‌بینی؟! شانه‌اش بالا پرید. گفت: چه چیز را ؟! نالیدم: جای دستهای خاڪی را روی استڪان چای ! و او با بینی چروک شده نگاه ڪرد و گفت: عجب چشمان تیزی! #فرشته_محمدی