✔️ سوئیس، «الگوی رفراندوم‌ها»، در اختیار بانک‌‌هاست؛
✔️ ایتالیا، ۸دهه تحت قیمومیت آمریکا، در تملک مافیاهاست.
✍جمعیت ۶۰ میلیونی ایتالیا طی ۷۸ سال بعداز شکست در جنگ‌دوم، هرچه در رفراندوم‌های متوالی شرکت می‌کند، هنوز حتی با ایجاد ۶۰ بار ائتلاف گوناگون احزاب سیاسی و تشکیل ۶۸ دولت رسمی، نتوانسته به اندک ثباتی در حکومت برسد.
🔰این مردمان صاحب تمدن‌کهن ملی و متعهد به ارزش‌های کلیسایی، بارها بمنظور انجام اصلاحات در قانون اساسی، به‌امید سالم‌سازی سیاست و توانمندسازی مدیریت کشور و نیز در راستای مبارزه با مفاسد اقتصادی و صیانت از میراث فرهنگی چندهزارساله خود، رفراندوم برگزار کرده، ولی هیچ گاه به نتیجه مثبت در تقویت انسجام ملی، ثبات ارزش‌های اخلاقی و استقلال عمل دولتمردان از باندهای مافیایی در جهت پیشرفت و شکوفایی مملکت خویش دست نیافته‌اند؛
📌بلکه برعکس، هربار مردم شمال، میانه و جنوب ایتالیا بخاطر تفاوت آراءشان، وحدت‌ملی خود را مخدوش کرده‌اند، از ثبات سیاسی دورتر شده‌اند و بیشتر زیر سلطه دغل‌بازان و فرصت‌طلبان رفته‌اند.
🎯مردم ایتالیا اگر هرسال هم یک رفراندوم برگزار کنند، نمی‌توانند از چنگال این «اختاپوس نفوذ اشرار»، نجات یابند:
۱=سلطه ظاهراً نامحسوس قدرت‌های پیروز در جنگ، یعنی آمریکا و انگلیس و فرانسه که قطعا خواستار آرامش سیاسی و پیشرفت ایتالیا، به عنوان رقیب خود نیستند؛
۲=باندهای مافیایی با عقبه‌ی بین المللی فساد و فحشا و قاچاق که با دو شبکه قدرتمند سیاسیون و رسانه‌ها ارتباط تنگاتنگی دارند؛
۳= رسانه‌های وابسته به باندهای مافیایی در همه‌ی عرصه‌ها که کانون توجیه و تبرئه خیانت‌کاران، تخریب اشخاص عاقل و سالم و نیز مجرای سرگرم ساختن افکارعمومی با حواشی و امور مبتذل اجتماعی هستند؛
۴= جمعیت دودرصدی یهودیان که در همه‌جا و بر همه‌چیز اشراف دارند و بر شریان اقتصاد و سیاست و فرهنگ و هنر و رسانه‌های ایتالیا، مثل بختک چنبره زده‌اند.
۵=و بالاخره کلیسای کاتولیک که هنوز بخشی از اعتبار اجتماعی خود را در جامعه سنتی ایتالیا حفظ کرده، اما هیچ نقش سازنده‌ای در مدیریت کشور و مبارزه با موانع رشد و سعادت مردم ندارد.
🎯 خلاصه هیچ کشوری با دموکراسی غربی، همانند ایتالیا دولت‌های شکننده، ناموفق و ناپایدار نداشته که عمده دلیل این بی‌ثباتی سیاسی، (تقریباً هر ۱۳-۱۴ ماه یک دولت)، توسل مکرر به تغییر ساختار سیاسی و قانون اساسی خودشان است؛ بجای آن‌که به نخبگان اخلاق‌مدار و خردمندان استقلال طلب جامعه خویش توجه کنند...
❗️این‌که در یک کشور نسبتاً مذهبی و سنتی، یک فاحشه رسمی، بازیگر فیلم‌های پورن بنام «Cicciolina » (ایلونا استالر) بتواند نماینده پارلمان ایتالیا بشود و همه ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی جامعه ایتالیا را، حتی در جلسات علنی مجلس آن کشور، به سُخره بگیرد، یکی از نتایج سرگردانی فکری و عوام‌گرایی سیاسی در نظام رفراندوم‌زده‌ی ایتالیاست.
✍هیچ‌یک از رفراندوم‌ها تا کنون منجر به ساقط کردن اژدهای هفت‌سر نفوذسیاسی و مافیای اقتصادی در مملکت دیرپای ایتالیا نشده است تا این کشور مقروض را از ورشکستگی و تباه‌شدن فرصت‌هایش رهایی بخشد؛
📌زیرا همان جریاناتی که بسترساز رفراندوم‌ها، به مثابه سرگرم‌کننده عوام هستند، همان‌ها غارتگران ثروت‌های عمومی مردم ایتالیا می‌باشند؛ و شگرد همیشگی این جریانات این‌است که همواره از به قدرت رسیدن افراد ناتوان و ناکارآمد و بی‌اراده، استقبال می‌کنند تا در سایه آشفتگی اوضاع مردم، به منافع فردی و باندی خود برسند.
✔️برلوسکونی، نخست‌وزیر چندباره ایتالیا، نمونه یک سیاست‌مدار فاسد و مفسدی است که در ورای هیاهوی «رفراندوم‌ها»، هربار ثروت نجومی‌ش دو برابر شده است.
‼️البته نه فقط در ایتالیا، بلکه در غالب کشورهای دموکراتیک غربی، اتکاء به آراءعوام، به مفهوم دورشدن از عقلانیت و معنویت و اخلاق بوده است:
🔹رئیس جمهور شدن یک هنرپیشه سینما بنام رونالد ریگان در آمریکا، فرایند افول اقتدار و انسجام ایالات متحده را به ترامپ دیوانه و بایدن عقب‌مانده رسانده است.
🔸ریاست جمهوری سارکوزی هرزه در فرانسه، وزیر دادگستری او (خانم Rachida Dati) را از طریق ارتباط جنسی همزمان با هشت مرد، حامله می‌کند و هیچ‌کدام مسئولیت پدری فرزندش را نمی‌پذیرد.
🔹وزیر خارجه آلمان (Annalena Baerbock)، پیشینه فاحشگی خود را تأیید می‌کند.
🔸در اوکراین، زلنسکی، دلقک سینما و تئاتر، رئیس جمهور می‌شود تا کشورش را به جنگ و ویرانی بکشاند...
✍ دقیقا در همین شرایط غم‌انگیز محرومیت از خردمندی و خیرخواهی و دوراندیشی در میان رهبران سیاسی غرب، نظام مردم‌سالار و نخبه‌گرای جمهوری اسلامی ایران با داشتن شایسته‌ترین رهبر نجیب و حکیم و حلیم، هر روز توجه بیشتری از متفکران دلسوز جهان را به خود جلب می‌کند...
صفحات‌مجازی محمدعلی رامین:
eitaa.com/maramin ایتا
splus.ir/mohammadali_ramin سروش