این پست رو اتفاقی دیدم؛ حرفهای این خانم خیلی دقیق است، ما اشتباه کردیم ، بیایید اعتراف کنیم اشتباه کردیم ... ما اشتباه کردیم که به جای بچه هامون تصمیم گرفتیم، اشتباه کردیم که به علاقه هاشون احترام نذاشتیم، اشتباه کردیم که کمبودهای خودمان را در بچه هامون دنبال کردیم... اشتباه کردیم که خوشبختی را در تحصیلات آن هم از نوع پزشکی و مهندسی دنبال کردیم و نفهمیدیم این بچه قراره سالها با این شغلی که دوست نداره، زندگی کند و چون از کارش و مهارت هایش لذت نمیبرد ، باید صدجور در قیافه و استایل خود دستکاری کند تا شاید به حس رضایتمندی برسد که نهایتا هم نمیرسد... ما اشتباه کردیم کلی دانشگاه با اسم های مختلف ساختیم، اشتباه کردیم هرکس مذهبی بود گفتیم برو حوزه ثبتنام کن و نهایتا ۱۰ درصد هم خروجی مفید نگرفتیم... ما اشتباه کردیم که همه ۱۲ سال درس هایی خواندیم که نهایتا ۱۲ روش مهارتی خروجی نداشت. اشتباه کردیم که بچه هایمان را با کنکور و سربازی و... اذیت کردیم و به روش های جایگزین فکر نکردیم... اشتباه کردیم که بر اشتباهات و روش های غلط خود اصرار کردیم ... و بدتر از همه ی این ها اشتباه کردیم که هنوز داریم همان اشتباهات را تکرار میکنیم و قصد اصلاح نداریم ...