⭕️️دفــاع از #قــرآن 📖✒️ 👈شبهه بیست و دوم2⃣2⃣ (قسمت دوم) 💫عرش الهی 💢اگر به قلب پاک بندگان با ایمان"عرش الرحمن" گفته شده به خاطر این است که جایگاه معرفت ذات پاک او و نشانه اى از نشانه هاى عظمت و قدرت او است.😌 👈بنابراین در هر مورد باید از قرائن فهمید، که منظور از عرش کدام یک از معانى آن است، ولى در هر حال همگى در این امر مشترک اند که، عرش بیانگر بزرگى و عظمت خداوند است.🍃 ⚠️در آیه ای که سخن از حاملان عرش الهى دارد و سها نیز به آن اشاره می کند ممکن است، منظور از عرش همان حکومت خداوند و تدبیرش در عالم هستى💫 باشد و حاملان عرش اجراکنندگان حاکمیت و تدبیر او هستند. و نیز ممکن است به معنى مجموعه عالم هستى🌓 و یا عالم ماوراء طبیعت باشد و حاملان آن فرشتگانى هستند که پایه هاى تدبیر این جهان به فرمان خدا ☝️بر دوش آنها است. ✅اما منظور قرآن از (عرشه علی الماء) چیست؟ بنا بر شواهد قرآنی و سنت فهمیده می شود عرش خداوند بر آب کنایه هست و معنای ظاهری نیست.👌 اینکه آب چه چیزی ست چند دیدگاه مطرح است: 💢از امام صادق علیه السلام نقل شده که شخصی از آن جناب از معنای آیه (وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء) سوال کرد. آن حضرت ✨در جوابش فرمود: مردم در معنای آن چه می گویند؟ آن شخص در جواب عرض کرد، می گویند: عرش بر بالای آب 🌊و خداوند بر بالای عرش قرار دارد. ✨حضرت فرمود: اینها به خدا دروغ بسته اند، زیرا معناى حرفشان این است که، خداوند به صفات مخلوقات، متصف بوده و مانند آنها محمول چیزى می‌باشد و این باطل است❌، زیرا مستلزم این است که چیزى بزرگتر و قویتر از خداى تعالى باشد تا بتواند او را حمل کند. بلکه معناى آیه این است که خداوند قبل از آنکه آسمان و زمین، یا جن و انس، یا آفتاب ☀️و ماه را بیافریند، علم خود را بر آب که قبل از اینها موجود شده بود، حمل می‌کرد👌 💢 مراد از کلمه (ماء) در جمله "وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ″ احتمال دارد همین آب معمولی باشد و معنی آن این است که تدبیر عالم بر آب استوار است کما اینکه خداوند میفرماید: ✨«أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَی..»(انبیاء،۳۰)✨ آیا آنها که خدا را انکار می‌کنند با چشم علم و دانش این حقیقت را ندیدند که آسمانها و زمین، در آغاز بهم پیوسته بود، سپس ما آنها را از هم گشودیم و هر موجود زنده اى را از آب آفریدیم. می دانیم که آب 💦 در تشکیل موجودات زنده دخالت تامّى است که بدون آن زندگى نه وجود داشت و نه بقا. قرآن در بسیارى از آیات روئیدن نباتات🌾 را به آب باران نسبت داده است(ابراهیم ،۳۲) 👈 احتمال دارد، غیر آن آبى است که ما آن را آب می‌نامیم، به دلیل اینکه قبلا فرمود: همه اشیاء و آسمانها و زمین را بدون الگو و مصالح قبلى آفرید.(بقره ،۱۱۷) 💦آب مفهومى جامع است و مصادیق بسیار دارد. علم هم یکى از مصادیق آب است. علم در حقیقت آب زندگانى است و عالم براى همیشه زنده است: «اَلعُلماءُ باقُونَ کَما بَقِىَ الدَّهْر» 💫 منظور از این علم، علم تدبیر و فرمانروایى است. در آیه اى که فرمود: «وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء» یا «ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ» ✨آب زندگانى و آب حیات که علم و قدرت الهی است، زیربنای تمام مسائل عالم است. بنابراین، آبى که عرش بر آن استواراست شىءِ مادى نیست❌ و می‌تواند یک حقیقت معنوى باشد. درباره آیه «الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ» شواهد محتوایی و لغوی حاکی است از اینکه عرش در این آیه، کنایه از استیلا بر مالکیتش بر آسمان و زمین است👌کما اینکه استوی هم به معنی ایستادن خداوند نیست.🍃 (راغب اصفهانی در کتاب المفردات در این زمینه می گوید: هرگاه این واژه (با حرف على) متعدّى شود، در معنى- استیلا و اقتدار است، مثل آیه: (الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ) یعنى مستولى شد). 📚منبع: کتاب دفاع از قرآن در رد کتاب نقد قرآن، ص۱۶۳ 🖇ادامه دارد ... #دفاع_از_قرآن ۵۰ @marefatemahdavi