📝سلسله مباحث ولایت فقیه🗃 ⬅️قسمت ششم ✌️دو نوع دموکراسی داریم: مستقیم و غیر مستقیم👇👇 1⃣-دموکراسی مستقیم: این را می رساند که مردم به صورت مستقیم و بدون واسطه خودشان رئیس جمهور انتخاب کنند. خودشان قانون تصویب کنند و مجلس انتخاب کنند. 👈مثلا در قانون گذاری، اینها فقط نمایندگان مجلس را انتخاب می کنند تا آن نمایندگان قانون انتخاب کنند اما←تصویب قانون باید دوباره به رأی مردم گذاشته بشود. تصویب قانون اساسی نه! یک قانون. مثلا مجلس تصویب کرد که برای پرداخت بدهی فلان پیمانکارها این مقدار از صندوق ارزی کشور برداشته بشود. این را به رأی مردم می گذارند، یعنی هر قانون جزئی که هست به رأی مردم گذاشته بشود!!! 🗣(شاید بگویید اتفاقا خیلی خوب است) ❌ولی عوارضش: قرار دادن همه ی مردم در تمامی جزئیات با توجه به وسعت شهرها و روستاها چیز محالی است، در هر قانونی که تصویب می شود یک ماه، دو ماه کل مردم و مسئولین را بسیج کنند در تک تک روستاها و شهرها و کوه ها و دشت ها همه جا مردم را گیر بیاورند و بگویند این قانون این و.... است، بعد رأی بدهند. اینکه حرف منطقی نیست! و حرف غلطی است. 💢بعد مردم چه طور می توانند یک قانون را از جنبه های مختلف دینی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، و نظامی بررسی کنند! آیا همه ی مردم در همه ی زمینه ها سواد دارند!؟ طرف اقتصاد دان است اقتصاد می‌دانی آیا می توانی همین قانون را از لحاظ فرهنگی و دینی هم بررسی کنی!؟ آیا می توانی همین قانون را از لحاظ بُعد نظامی و دفاعی بررسی کنی؟ پس معلوم است نمی شود! این هم یک ضرر دیگر این قانون دموکراسی مستقیم است. 🚫اشکال بعدی، بعضی از مردم که با یک تبلیغات انتخاباتی از این رو به آن رو می‌شوند، تا دیروز طرفدار کسی بود بعد با تبلیغات پرزرق و برق طرفدار رقیبش می‌شود، آیا این مردم می توانند قانون درستی وضع کنند و صلاح یک جامعه و مملکت را به سمت خیر پیش ببرند؟ هر عقل سالمی می گوید نه، این چیز بدیهی است! 👌پس معلوم است که بررسی قانون نیاز به اهل فن دارد، نیاز به خِبره و متخصص آن قانون دارد. پس دموکراسی مستقیم تقریبا رد می شود!❌ 🔹ادامه دارد .... 💽برگرفته از فایل ولایت فقیه شماره(1) 🎤استاد احسان عبادی ۶ @marefatemahdavi