⭕ رمضانی ماندگار، انقلابی و تاریخی! 🔺 مروری بر سیر مبارزاتی مردم ایران در رمضان 1357 ⬅️ بخش دهم و پایانی تظاهرات پی در پی مردم کرمان در ماه رمضان 57 🔸ماه رمضان سال 57 نقطه‌ عطف انقلاب اسلامي در شهر کرمان محسوب مي‌شود. زيرا تا پيش از اين ماه، حرکت‌هاي انقلابي شهر پراکنده و محدود بود، اما به لطف اين ماه مبارک و عبادات و جلسات و مراسم مذهبي و در سايه‌ روشنگري‌هاي روحانيون بيدار و مبارز، روح شجاعت و جسارت انقلابي در مردم بيدارتر گرديد و به انسجام بيشتر جريان انقلاب در شهر کرمان انجاميد. 🔸در طول اين ماه مساجد و تکاياي شهر صحنه‌ اعتراض و قيام شدند. مردم بعد از فراغت از عبادات با برپایی تظاهرات، به سردادن شعار عليه رژيم و حمايت از امام خميني مي‌پرداختند. آن‌که بيش از همه در ايجاد اين شور انقلابي در شهر کرمان در اين ماه نقش داشت، روحاني متهور و پرجرأتي به‌نام حجت‌الاسلام کامياب بود که به مناسبت ايام ماه مبارک رمضان به شهر کرمان دعوت شده بود. او با بياني قدرتمند به تبليغ فرهنگ مبارزه و افشاي ماهيت رژيم مي‌پرداخت. منبرهاي اين روحاني شجاع عرصه‌ روشنگري و القاي روحيه‌ انقلابي بود. 🔸در واپسين روزهاي ماه رمضان هم حال و هوايي انقلابي بر مجالس مذهبي کرمان حاكم شد. مردم در چنين فضاي انقلابي شعارهاي تندتري را عليه رژيم و شاه سر مي‌دادند. «شعار مرگ بر شاه» از اصلي‌ترين شعارهاي مردم در اين اجتماعات بود. 🔸آخرين پنج‌شنبه‌ ماه رمضان که با روز نهم شهريور ماه مصادف شد، يکي از پرشورترين اجتماعات مذهبي سياسي در شهر کرمان برگزار گرديد. اين مجلسِ بزرگداشت به بهانه‌ چهلمين روز درگذشت حجت‌الاسلام شيخ احمد کافي در مسجد جامع کرمان منعقد گرديد. اين مجلس بنا به دعوت جامعه‌ روحانيت و با حضور طبقات مختلف مردم صورت گرفت. در آن روز شهر کرمان به‌صورت يک‌پارچه به حالت تعطيل درآمد و کليه‌ مغازه‌هاي بازار و خيابان‌هاي شهر بسته شد و جمعيت بسيار زيادي از مردم در آن مراسم حضور يافتند. 🔸در پایان مراسم، مردم در حالي که آيت‌الله صالحي کرماني و ساير علما و وعاظ و طلاب علوم ديني پيشاپيش آنها حرکت مي‌کردند، با حمل تمثال‌هايي از امام خميني از مسجد جامع خارج شدند و ضمن عبور از خيابان قدمگاه مظفري و خيابان شاهپور (دکتر شريعتي کنوني) و اطراف ميدان مشتاقيه (شهدا) و با سردادن شعارهاي مذهبي و سياسي به مسجد بازگشتند. مبارزات مردم کرمان در ماه رمضان 57 به تظاهرات عظیم عید فطر ختم شد که پیش‌زمینه‌ای برای تداوم مبارزه طی ماه‌های بعد بود. 🔸علاوه بر این، در ماه مبارک رمضان آن سال در بسیاری از نقاط کشور همچون کرمانشاه، آبادان، همدان، مشهد، رشت، گیلان، قم، کاشان، اراک، تبریز و ... حرکات‌هایی شکل گرفت و تا عید فطر عمیق‌تر شد و طولی نکشید که رژیم پهلوی را به ورطه سقوط کشاند. 🔸ساواک طی گزارشی در همان ایام در مورد نقش وعاظ در قیام مردمی در ماه مبارک رمضان نوشت: «اکثر قریب به اتفاق وعاظ، مخالف رژیم و مصالح مملکتی سخنرانی می‌نمایند و سخنرانی آنان به نحوی است که طبقه عامه و همچنین روشنفکر را تحت تأثیر قرار داده و نسبت به رژیم بدبین می‌نمایند، به طوری که پس از خروج از مسجد مردم به طور آشکار از دستگاه حاکمه ابراز انزجار می‌نمایند. وعاظ در طول سخنرانی خود قیام امام حسین را بارها تأکید کرده و حکومت معاویه را با حکومت فعلی قیاس می‌کنند؛ حتی در سخنرانی واعظی به نام الهی مورخه ۲۱ / ۵/ ۲۵۳۷ جسارت را به جایی می‌رساند که به طور علنی به ذات مقدس شاهنشاه آریامهر توهین می نماید.» 🔸بعد از اینکه این گزارش‌ها نزد محمدرضا پهلوی فرستاده شد، شاه در حاشیه گزارش نوشت: «اکنون که به تدریج می توانید وعاظ طرفدار خمینی را بشناسید آنان را در صورتی که اعمالشان برخلاف مقررات و قوانین مملکتی است و هدفشان انقلاب و عدم پیشرفت کشور می‌باشد بازداشت و تحت تعقیب قرار گیرند.» گرچه نشانه ضعف و ترس در این دستور خلاف قانون شاه کاملاً آشکار است، ولی بعد از این فرمان ساواک به دستگیری وعاظ انقلابی و بازداشت آنان دست زد ولی این اقدام نیز نتیجه عکس داد و تظاهرات شدیدتری در اعتراض به دستگیری روحانیون در سرتاسر کشور به وقوع پیوست. #علی_ریاحی_پور @marghoomat