🗓 دوشنبه ها ؛ امر به معروف و نهی از منکر 📖 معروف و منکر در لغت و اصطلاح👇 واژه معروف از ريشه «عرف» به معناي شناخته شده و مشهور و نيز نيکي و کار نيک, و واژه منکر مشتق از «انکار» و «نکر» به مفهوم کارهاي زشت و نامشروع و ناپسند است.[۱] معروف در اصطلاح به کاري اطلاق مي شود که حسن آن را عقل و يا شرع شناخته باشد و منکر اصطلاحاً عبارت از فعلي است که شرع و عقل آن را ناپسند بشمارند. به اولي از آن جهت معروف, يا شناخته شده, گفته اند که فطرت پاک آدمي با آن آشنا و مأنوس است و آن را مي پذيرد ولي دومي چون با سرشت انسان بيگانه و نامأنوس است منکر و ناشناخته نام گرفته است[۲] [۱] . دهخدا, علي اکبر, ۱۳۲۵ ـ ۱۳۵۹ هـ ش. لغت نامه . [زير نظر محمد معين] تهران : انتشارات دانشگاه تهران. ذيل واژه هاي «معروف» و «منکر». [۲] . امر به معروف و نهي از منکر. ۱۳۷۶ هـ.ش. تهران: انتشارات مرکز تحقيقات اسلامي نمايندگي ولي فقيه در سپاه. ص۳۶ #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر #واژه_شناسی