🗓 دوشنبه ها ؛ امر به معروف و نهی از منکر
📖 معروف و منکر در لغت و اصطلاح👇
واژه معروف از ريشه «عرف» به معناي شناخته شده و مشهور و نيز نيکي و کار نيک, و واژه منکر مشتق از «انکار» و «نکر» به مفهوم کارهاي زشت و نامشروع و ناپسند است.[۱]
معروف در اصطلاح به کاري اطلاق مي شود که حسن آن را عقل و يا شرع شناخته باشد و منکر اصطلاحاً عبارت از فعلي است که شرع و عقل آن را ناپسند بشمارند.
به اولي از آن جهت معروف, يا شناخته شده, گفته اند که فطرت پاک آدمي با آن آشنا و مأنوس است و آن را مي پذيرد ولي دومي چون با سرشت انسان بيگانه و نامأنوس است منکر و ناشناخته نام گرفته است[۲]
[۱] . دهخدا, علي اکبر, ۱۳۲۵ ـ ۱۳۵۹ هـ ش. لغت نامه . [زير نظر محمد معين] تهران : انتشارات دانشگاه تهران. ذيل واژه هاي «معروف» و «منکر».
[۲] . امر به معروف و نهي از منکر. ۱۳۷۶ هـ.ش. تهران: انتشارات مرکز تحقيقات اسلامي نمايندگي ولي فقيه در سپاه. ص۳۶
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#واژه_شناسی