اشعار مرضیه عاطفی
🍃🌺 چهارده بیت توسل به نیت شفاعت 🌺🍃 گرچه عصیانگر و گمراه و نمک نشناسم به عاشقم و بندهٔ پُر احساسم کاش با دستِ (ص) بهتر از اینها بشود حُسن خُلق و ادب و معرفت و اخلاصم باید این بندِ اذان خوانده شود با دل و جان أشهدُ أنّ (ع) شد همهٔ وسواسم میدهد نور به چشمم؛ به هوایِ (س) دوستش دارم و دیوانهٔ عطرِ یاسم مال و داراییِ من هست گدایش بودن عشقِ نایابِ (ع) شد همهٔ میراثم پنج تن سخت عزیزند برایم اما بینهایت به بن علی(ع) حسّاسم گوشه-چشمی برسانَد به بساطم... گرچه رنگ و رو رفته و کهنه ست همه اجناسم ناخدایِ کرَم و سایهٔ روی سرم است ناجیِ روزِ جزا؛ واسطهٔ محشرم است کاش میشد که به حالم سر و سامان بدهد به شبِ معصیتم جرأتِ پایان بدهد کاش با لطفِ قدیمش به وجودم هر صبح دستِ احسان بکشد! قلبِ مرا جان بدهد زائرِ کرب و بلا کرده و کنج حرمش وسطِ روضه شبی نسخهٔ درمان بدهد میشود حالِ پریشانِ دلم خوب...اگر حرمله(لع) آب به شش ماههٔ عطشان بدهد آب نه! تیرِ سه پر آمده و میخواهد نازکِ حنجره را زجرِ فراوان بدهد خون به قنداقه نشسته! شده بیتاب؛ حسین(ع) وای از حالتِ حیرانیِ ارباب؛ حسین(ع)! ┅─═ঊঈ🌺ঊঈ═─┅ @marziyehatefi ┅─═ঊঈ🌺ঊঈ═─┅
395 مشاهده