🔹استفاده از "غافلگیری" یا ايجاد شوک. این نکته از آن جهت جهت مهم است که روحانی در دولت اول خود مدام از "تورم با شیب ملایم" صحبت میکرد، چرا که خود او احتمالا بهتر از هر کسی از تبعات ایجاد شوک در جامعه آگاه بود. به هر حال او برخلاف وعده خود، برای تعدیل قیمت بنزین نه از شیب ملایم که از "تابع ضربه" با شیب بینهایت در نمودار قیمتها استفاده کرد.
🔹این موضوع در دولت آقای رییسی هم تکرار شد. در
چهارم آبان ماه سال ۱۴۰۰، یک حمله سایبری به شبکه پخش سوخت کشور اتفاق افتاد که تا چند روز ادامه داشت و شعارهایی علیه مسئولین بر روی بیلبورد بعضی شهرها نمایان شد. گویی که ترتیب دهندگان این حمله قصد داشتند مدل آبان ۹۸ را تکرار کنند. اما
نکته مهمتر این است که هر دو اتفاق- البته از نظر تاریخ قمری، نه شمسی- تقریبا با هم در یک روز و یک مناسبت متقارن بودند؛ سالروز میلاد پیامبر اسلام حضرت محمد (ص). و البته همان طور که میدانید، ملاک برای مراسم مذهبی تقویم قمری است. انگار که عاملان سعی داشتند کار خود را امضا بزنند.
🔹در سال ۱۴۰۱ نیز اتفاق مشابهی روی داد. درحالی که پس از تحرکات عناصر تابلو دار دشمن (نقاشی میرحسین موسوی، اکران فیلم عنکبوت مقدس که نوعی دهن کجی به ارزشهای دینی و حاکمیت بود، و البته وعده "انقلاب زنان" از سوی بازیگر اصلی آن) تقریبا قطعی بود که آشوبهایی با تِم یا پسزمینه "حقوق زنان" در پیش است، اما در کمال تعجب کسانی به تحریک اصطکاکها در جامعه، بین اقشار مختلف مردم با یکدیگر و بین مردم با حاکمیت پرداختند و ناگهان مسئله حجاب تا حدی برجسته شد که معصومه علینژاد میخواست؛ یعنی تبدیل شدن آن به "مهمترین سنگر نظام". سنگری که "اگر نظام بر روی آن مقاومت نکند، دیگر سنگرها را هم از دست خواهد داد". این افراد اما در عمل کاری کردند که نظام این "مهمترین سنگر" خود را در جایی بنا کند که فتح آن برای دشمن بسیار ساده است. حافظه تاریخی مردم و حاکمیت نباید نام این "دو قطبیسازها" را فراموش کند. تکمیل کردن پازل دشمن، چه از بیخردی و باشد و چه از نفوذ، در هر حال نتیجه یکسان خواهد داشت.
🔹استفاده از شگرد حقوق زنان و تحریک احساسات پیرامون آن البته مسئله جدیدی نبود.
شاید بتوان یکی از اصلیترین عوامل ایجاد دو قطبی بین احمدینژاد و موسوی را همین مسئله "گشت ارشاد" دانست. دقت کنید که در آن زمان تحریمها بدین شکل بر روی ایران اعمال نشده بود و به تبع آن، مسئله سیاست خارجی کمرنگتر از انتخابات سال ۹۲ بود.
🔹اتفاق امسال در مورد تروریستی خواندن سپاه نیز تداعی کننده اقدام مشابه پیشین توسط آمریکا است، به خصوص اینکه در سخنان اروپاییها مدام از عبارت "حمایت از اعتراضات مردم ایران و پاسخ به اعدامها" استفاده میشود. به هر حال نتیجه این تفرقهها در کشور هرچه که باشد، فشارها بر روی ایران را زیاد و قدرت مذاکره دولت در خارج از کشور را تضعیف خواهد کرد.
سوال این است که در برابر این هجمه عظیم روانی و رسانهای، مسئولان ما چقدر برای "اقناع افکار عمومی" به جای انجام "کارهای فرهنگی ویترینی" تلاش میکنند، یا چقدر از هوش رسانهای برای پاسخ به ابهامات و سوالاتی که دشمن در ذهن مردم کاشته، برخوردارند؟
💠
eitaa.com/masaf_najva