❌بررسی چرایی حضور کمرنگ حاشیه نشین ها در پای صندوق رأی❌ (بخش اوّل) ✍انتخابات مجلس به پایان رسید و نتایج آن نیز مشخص شد اما تحلیل انتخابات، نتایج و پیامدهای آن نباید از نظر مغفول بماند. ✍نتایج انتخابات و پیام‌های آن باید هم برای نمایندگانی که از چند ماه دیگر در خانه ملت مستقر می‌شوند و هم برای قوه مجریه که تصمیم‌سازان، تصمیم‌گیران و سیاست‌گذاران اصلی جامعه هستند، روشن شود. ✍نرخ مشارکت سیاسی مردم در انتخابات مجلس یازدهم به نسبت ادوار برگزاری انتخابات در جمهوری اسلامی، پیامی چندوجهی و چندلایه دارد که نباید تک‌عاملی قضاوت شود. ✍آنچه در ادامه می‌آید تحلیلی است از عوامل موثر بر برگزاری انتخابات یازدهمین دوره مجلس و نتیجه آن.   🔺چه کسانی رأی دادند؟ 🔺چه کسانی رأی ندادند؟! ✍بررسی انتخابات و نتیجه آراء در تهران و کلانشهرهای کشور نشان می‌دهد یک الگوریتم مشخص از آرا در دوره قبل انتخابات مجلس و دوره قبل انتخابات ریاست‌جمهوری شکل گرفته است و همان منطق دوباره در این انتخابات نیز آرایش صندوق‌ها را نشان می‌دهد. ✍مانند انتخابات دوره پیش مجلس، چینش آرای تهران نشان می‌دهد «منطق لیست واحد» کارآمد بوده است اما توزیع آرای تهران نشان می‌دهد بخشی از آرا به میدان انتخابات نیامده‌اند. ✍اصلاح‌طلبان با آنکه سبد آرای‌شان در دوره قبلی مجلس بالا بود (بالاترین رأی لیست اصلاحات به محمدرضا عارف با یک میلیون و 600 هزار رأی)، در این دوره از انتخابات با وجود سرلیست معروفی همچون مجید انصاری، هیچ توفیقی به دست نیاوردند. ✍ناکارآمدی جریان اصلاحات برای مردم و ناامیدی عمومی از آنها باعث شده است بدون آنکه فعالیت چندانی در عرصه داشته باشند، صرفا مشارکت سیاسی خود را اعلام کنند. این البته نمی‌تواند همه مسأله باشد، چه؛ در انتخابات مجلس نهم نیز اصلاح‌طلبان اعلام رسمی تحریم داشتند اما مشارکت تهران 48 درصد و کشور 63 درصد بود. ✍اصلاح‌طلبان از پیش خود را بازنده این انتخابات می‌دانستند و عدم اقبال عمومی به آنها و عدم فعال شدن پایگاه رأی آنها برای‌شان مسجل بود. ✍آنها بخوبی می‌دانستند شرایط موجود محصول عملکرد آنهاست و نمی‌توانند از زیر بار مسئولیت آن شانه خالی کنند. ✍خوب است به همین چند گزاره توجه کنیم تا متوجه شویم برای آنها این باخت قطعی بوده است: صادق زیباکلام دی‌ماه 98 گفت: «اصلاح‌طلبان به دلیل انتقادات جدی بدنه حامی‌شان، حتی اگر از سوی شورای نگهبان هم رد صلاحیت نشوند، باز هم شانسی برای حتی به دست آوردن یک پیروزی خفیف در انتخابات اسفندماه را نخواهند داشت. با توجه به عملکرد اصلاح‌طلبان در مجلس دهم، هیچ امیدی برای موفقیت آنها در انتخابات مجلس آینده وجود ندارد». محمد عطریانفر عضو ارشد حزب  کارگزاران سازندگی نیز در پروسه تبلیغات گفت: «دولت تحت تاثیر ناکارآمدی‌هاست و تمام تبعات اجتماعی منفی بر دوش اصلاح‌طلبان است و استعداد و همراهی جامعه با مخاطبان خود که اصلاح‌طلبان بودند، امروز وجود ندارد». یا سردبیر هفته‌نامه صدا که عضو حزب تندرو اتحاد ملت است؛ گفت: «از روحانی عبور نکردیم؛ پایگاه خود را از دست دادیم... اینکه صلاحیت این عده از اصلاح‌طلبانی که ثبت‌نام کرده‌اند تایید می‌شود یا خیر، بحث دیگری است. همین‌هایی هم که آمدند با هزار درخواست و نامه و به‌واسطه خاتمی و تلفن و به اصطلاح من بمیرم و تو بمیری به میدان آمده‌اند. دلیل این بی‌انگیزگی هم این است که بدنه اجتماعی را از دست داده‌اند. اگر در حال حاضر هم مانند گذشته با سوت  خاتمی 3-2 میلیون نفر در تهران رای می‌دادند، امروز بین اصلاح‌طلبان برای ثبت‌نام کردن و در لیست رفتن کشت‌وکشتار بود». حتی مجید انصاری، مهم‌ترین عنصر اصلاحات حاضر در پروسه انتخابات گفت: «رئیس دولت اصلاحات و مشاورانش در جمع‌بندی آنها تصریح کرده بودند به‌طور مشخص 110 نفر از فعالان اصلاح‌طلب در انتخابات ثبت‌نام کنند ولی به‌رغم تاکید خاتمی از جمع ۱۱۰ نفری مورد اشاره، تنها 5 نفر ثبت‌نام کردند!» ✍در طرف مقابل «لیست وحدت» به لحاظ تعداد آرای لیست، تفاوت چندانی با لیست اصولگرایان در دوره پیش ندارد؛ تنها تفاوت، رشد آرای سرلیست و جذب بخشی از گرایش‌های دیگر توسط وی بوده است. اما آنچه تغییر محسوسی در سبد آرای انتخابات در تهران و دیگر شهرهای کشور ایجاد کرده است، خاموش شدن هر چه بیشتر سبد حاشیه و مناطق جنوب شهر است که طبقات کارگری و مستضعف اقتصادی در آن حضور دارند. (ادامه دارد) میکائیل دیّانی @masaf_najva