🔹اما آیا آنچه به عنوان انتقام و قصاص در ذهن بسیاری از مردم جامعه می‌گذرد و آن را انتقام سخت تعبیر می‌کنند، بی گدار به آب زدن و برخورد نقطه‌ای و هیجانی است؟ آیا سیاست‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت را اینگونه شناخته‌ایم که آن‌ها را به انفعال متهم می‌کنیم؟ بیایید کمی به گذشته برگردیم، به روزهای ابتدایی طوفان الاقصی و یا حتی به قبل تر از آن! به زمانی که ارتش رژیم اشغالگر هنوز برای خود در دنیا اعتباری داشت و خود را چهارمین ارتش قدرتمند دنیا می‌دانست؛ با سیصد کلاهک هسته‌ای و بازدارندگیِ بالا، گنبد آهنین و سیستم‌های پدافندی پیشرفته، دیوار حائل و سیستم امنیتی-اطلاعاتی مخوفی که زبانزد خاص و عام بود و دنیا گمان می‌کرد هیچ نیرویی توان مقابله با آن را نخواهد داشت؛ و از همه مهم‌تر، داشتن حمایت بی قید و شرط قدرتمندترین ارتش های دنیا به‌ویژه ارتش آمریکا؛ همه‌ی این‌ها باعث شده بود تا حمله و تقابل با این رژیم، دست نیافتنی و غیرممکن جلوه کند.
🔹اما از همان زمانی که رهبران ایران، مبارزه با اسراییل و دفاع از فلسطین را از مهم‌ترین و قطعی‌ترین سیاست‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران قرار دادند، معادلات به گونه دیگری رقم خورد؛ ایران به لطف تدابیر رهبران شجاع و جانفشانی فرزندان دلاورش، روز به روز قوی‌تر شد، توان نظامی‌اش را گسترش داد، با یاران مقاومتی‌اش متحد شده و ایالات متحده مقاومت شکل گرفت؛ مقاومتی که به رهبری ایران، در مقابل اهداف جنگ‌طلبانه و زیاده خواهی‌های آمریکا در منطقه ایستاد، دست داعش و تکفیری‌ها را از منطقه کوتاه کرد، تا مدیترانه پیش رفت و حالا نه تنها به پشت مرزهای اسراییل رسیده بلکه دریای سرخ، اقیانوس هند و باب المندب هم در تسخیر اوست؛ و طوفان الاقصایی که در کارنامه مقاومت، تبدیل به نقطه عطف مبارزه با رژیم صهیونیستی شده؛ چرا که اینبار بر خلاف آنچه جبهه استکبار ادعا می‌کند و به آن اصرار دارد، پروژه‌ای است کاملا فلسطینی!
🔹مسئله‌ای که از همان روزهای اول، رهبر انقلاب بر آن تأکید داشتند، هرچند که هیچ‌گاه حمایت ایران از هیچ یک از گروه‌های مقاومت را انکار نکرده و آن را سیاست قطعی ایران عنوان کردند؛ اما آیا اینکه اسراییل با کمک ارتش اول دنیا (آمریکا) هم نتوانسته حریف کوچکترین گروه مقاومت شود، شکست نیست؟ رژیم صهیونیستی به شدت تحقیر شده و به‌دنبال راهی می‌گردد تا بلکه ردپایی از ایران پیدا کرده، مثل همیشه تقصیرها را متوجه سرِ مار در تهران کند تا شاید اندکی از این خفتی که نصیبش شده بکاهد!
🔹آش آنقدر شور شده که رئیس سابق سازمان اطلاعات ارتش اسرائیل در یک برنامه تلویزیونی اعتراف کرده: «ایران به وسیله یمنی‌ها و نیروهای نیابتی‌اش، ما را به سوژه طنز برای دنیا تبدیل کرده است.» پس از طوفان الاقصی و شکست‌های پی در پی نظامی، امنیتی و حتی رسانه‌ای، دیگر آبرو و اعتباری برای رژیم صهیونیستی در دنیا باقی نمانده؛ رژیمی که حالا مورد تنفر افکار عمومی دنیا نیز قرار گرفته و کرک و پرش برای همیشه ریخته؛ حتی شهرک‌نشینان اشغالگر که حالا متوجه شده‌اند این ارتش پوشالی توان دفاع از آن‌ها را ندارد، به مهاجرت معکوس روی آورده و گروهی در حال فرار از فلسطین اشغالی هستند؛ شکاف‌های عمیق سیاسی-اجتماعی به کنار، مهم‌تر از همه، اقتصاد به شدت بحران زده‌یِ دریا محوری که هر لحظه مورد عنایت یمنی‌ها است نیز بلای جان صهیونیست‌ها شده! آیا این‌ها انتقام نیست؟قصاص جز این است؟
🔹انتقام یک فرایند است، یک هدف بلند مدت؛ به قول حاج قاسم عزیز، سردار رشیدمان، انتقام خون شهدا شلیک یک موشک نیست، قصاص خون شهدا، برچیدن رژیم کودک‌کش صهیونیستی است. جمهوری اسلامی ایران به همراه یارانش در منطقه بیشتر از اینکه هیجان زده شوند، به پیشبرد اهدافی فکر می‌کنند که آرزوی رهبران و سرداران عزیزمان بوده یعنی اخراج آمریکا از منطقه، نابودی کامل رژیم صهیونیستی، افول هژمونی استکبار و جایگزین شدن تفکر و تمدن اسلام در دنیا؛ باذن الله!
✍️آزاده سادات حکیم
👈#یادداشت
💠@masaf_najva