اهمیت دشمن‌شناسی از نگاه اباعبدالله علیه السلام 🔹️آقا اباعبدالله در روز عاشورا، خطبه‌ای دارند؛ می‌فرمایند که بیچارگی و بدبختیتان می‌دانید از چیست؟ از اینکه دیگر دشمن را نمی‌شناسید! قاتی کردید و من را دشمن گرفتید. چون مرزهایتان از بین رفته، دشمن را نمی‌شناسید، لذا این بلاها سرتان آمده است! حضرت نفرینشان می‌کند و می‌فرماید: «فتباًّ لَکُم أيُّهَا الجَمَاعَة! هلاکت باد بر شما و مرده باد این جمعیت که در اینجا فراهم شده‌اند برای کشتن من و بدبختی و رسوایی خویش!» می‌فرماید که جمع شدید خودتان را بدبخت و رسوا کنید، بیچاره‌ها! 🔸️در ادامه می‌فرماید: «مگر نه شما همان مردمی هستید که یک ماه پیش از این، ناله‌های شما از محیط عراق و کانون‌های عراق بلند بود که ما یزیدبن‌معاویه را رهبر نمی‌شناسیم؟ و ما آمدیم به ناله‌های شما پاسخ مساعد دادیم.» یعنی چه شده؟ تا دیروز که دشمنتان یزید بود! شما برای من نامه فرستادید که بیا و ما را از شرّ این دشمن نجات بده؛ «حال چه می‌کنید؟ شمشیرهایی را که ما به دست شما دادیم، به رخ ما می‌کشید و همان آتشی را که ما برافروختیم، برای دشمن خود و دشمن شما، همان آتش را اکنون برای سوزاندن و از بین بردن ما به کار می‌برید؟!»(مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۸) 🔹️ یعنی ما شما را مسلمان کردیم، عجیب است این رفتاری که از شما سر می‌زند! برای اینکه دشمن را نمی‌شناسند. ما هم ممکن است دچار این مسئله شویم. برگرفته از سخنرانی استاد رائفی‌پور با موضوع: ✅ اخلاق عاشورایی - جلسه دوم 📅 ۲۱ مهر ۹۵ 📍تهران 📥 لینک دانلود سخنرانی 📚 واحد نگارش مؤسسه مصاف (نویسا) ☑ @Masaf_Nevis