علی(ع)، مقتدر مظلوم چگونگی امر بی سابقه براندازی در دوران حکومت امیرالمومنین(ع) ✍️ استاد محمدحسین رجبی دوانی 🔹رهبر انقلاب چند سال پیش وضعیت جمهوری اسلامی را به امیرالمؤمنین(ع) تشبیه کرده و فرمودند: «نظام اسلامى، هم مقتدر است، هم مظلوم است... مثل امیرالمؤمنین» باید بررسی کنیم که چگونه این دو بعد در دوران حکومت علی ع صدق می‌کند. ما اگر به نحوه به خلافت رسیدن علی(ع) نظر کنیم، می‌بینیم که هیچ خلیفه‌ای نه پیش از آن حضرت و نه بعد از شهادت ایشان، مانند امیرالمومنین(ع) مردمی و با استقبال و اقبال گسترده عمومی به قدرت نرسیده است. بعد از عثمان می‌بینیم مردم خود با سر به سوی امیرالمومنین می‌روند. عموم مردم مدینه جز چند انگشت‌شمار افرادی که حاضر به بیعت با علی(ع) نشدند، اینها خود با اصرار حضرت را به خلافت می‌رسانند. اما وقتی حضرت به خلافت رسید و اراده پیاده‌سازی سیاست‌های الهی کرد، عکس‌العمل‌های شدیدی مقابل حضرت پدید آوردند. رانت‌خواران که سوابق طولانی داشتند و جزء سابقون در اسلام بودند، با سیاست‌های امیرالمومنین(ع) منافع نامشروع‌شان را که حق خود می‌دانستند در خطر می‌دیدند و می‌بینیم که فتنه جمل را به پا کردند. با چنین جنگ نرمی و سوءاستفاده از بخشی از بیت پیامبر که آنها هم با علی دشمنی داشتند، این فضا سازی‌ ها را آغاز کردند و صلاحیت علی (ع) را زیر سوال بردند. 🔸مظلومیت اینجاست که از یک‌سو می‌بینیم چنان مردم خود با اشتیاق به حضرت رو می‌آورند و به خلافت می‌رسانند که سابقه ندارد؛ ولی از طرفی چنان خواص خائن و رانت‌خوار به حضرت ضربه می‌زنند که آن حضرت پایگاه اجتماعی خود را در حد زیادی از دست می‌دهد و اول بار در عالم اسلام به‌عنوان یک امر بی‌سابقه حرکتی صورت می‌گیرد برای براندازی حاکمیت. اینجا می‌بینیم دنبال براندازی علی(ع) هستند و آن وجود مقدس را ترور شخصیت می‌کنند و چون دشمن به هر وسیله‌ای برای رسیدن به هدف دست می‌زند به دروغ و شانتاژ و فضاسازی‌های مسموم می‌پردازد. لذا می‌بینیم آن وجود مقدس چنان مورد ظلم قرار می‌گیرد که با فتنه ناکثین یعنی پیمان شکنان پایه های قدرت حضرت را متزلزل می‌کنند. اگرچه حضرت این فتنه را در هم شکست ولی پیامدهای جنگ جمل و این فتنه به‌شدت به حضرت آسیب رساند. 🔹از آسیب‌های بزرگش سوءاستفاده تبلیغاتی گسترده معاویه لعنه‌الله بود که می‌خواست جایگاه ریاست شام را در چنگ داشته باشد. در برابر عزل خود از این سمت توسط علی(ع) ایستادگی کرد و او از جنگ جمل و سرکوب سران این فتنه نهایت بهره‌برداری را کرد. اینکه علی با همسر پیامبر جنگیده، با‌ ام‌المومنین، با اصحاب با سابقه و جانبازی همچون طلحه، سردار بزرگی همچون زبیر، لذا توانست برای مردم شام که تا آن موقع دید منفی نسبت به علی نداشتند، از آن وجود مقدس چهره‌ای ترسیم کند که مردم شام خواهان سرنگونی حاکمیت علی باشند. 🔸این دومین مورد است که مقتدری بی‌نظیر همچون امیرالمومنین‌(ع) به این صورت مورد ظلم قرار می‌گیرد که حالا برای بار دوم خواهان براندازی حاکمیت آن می‌شود. بعد ما می‌بینیم برای نخستین بار در عالم اسلام تجزیه در قلمرو علی پدید می‌آید، معاویه از همان ابتدای رسیدن علی به خلافت، با بهانه کردن خونخواهی عثمان حاضر به کناره‌گیری از فرمانروایی از شام نشد و بعد از جنگ جمل گستاخ‌تر شد و خواهان براندازی علی شد و بعد از جنگ صفین می‌بینیم امیرالمومنین‌(ع) در اوج قدرت و در آستانه نابودی کامل معاویه و قدرت غیر‌قانونی است که حضرت مجبور و ملزم به پذیرش حکمیت می‌شود و از پیشرفت اهداف حضرت و استحکام اقتدار حضرت جلوگیری می‌کنند و باعث می‌شوند که معاویه که در آستانه سقوط بود جای پایش محکم شود. در جریان به نیزه زدن قرآن‌ها در جنگ صفین می‌دانیم که جریان فاسد و کوته‌بین خوارج پدید می‌آید و اینها که خود تا قبل از این حرکت با معاویه می‌جنگیدند؛ عنوان می‌کنند که آنها هم مثل ما اهل قرآن هستند و ما با آنها نمی‌جنگیم و علی باید جنگ را متوقف کند و خود حکمیت را به علی تحمیل می‌کند. کدام حاکم و فرمانروا و صاحب حکومتی هست که دیگر از خودش اراده نداشته باشد، شورشیانی که تازه خود را هم به‌عنوان برانداز مطرح نکردند، افرادی هستند که در لشکر و تحت حاکمیت امیرالمومنین(ع) ولی حاضر به اطاعت خلیفه‌ای که باید مطاع باشد نیستند اراده او را می‌شکنند و پیروزی او را به آتش‌بس نابجا می‌کنند و به او حکمیتی تحمیل می‌کنند که بنشینند که آیا امیرالمومنین‌(ع) خلیفه باشد یا معاویه یا شخص ثالث دیگری؟ حتی ضوابط و مقرراتی که برای ترک مخاصمه و تعیین حکم نوشته می‌شود در این قضیه هم، علی را راه نمی‌دهند و حکم را هم به آنحضرت تحمیل می‌کنند و لذا حضرت می‌فرمایید «لا رای لمن لا یطاع». 🔻یادداشت های برگزیده https://eitaa.com/joinchat/3621912738Cceffa384fd