یلدا  آغاز روشنایی ✍️ سید زین العابدین صفوی چه کسی بلندی  سیاهی را جشن می گیرد؟ ایرانیان که این همه از نور و آتش و روشنی ذکر خیر می‌کنند، پس چرا به" افزایشِِ تاریکی" امتیاز می‌دهند و بلند‌ترین ظلمت سال را گرامی می دارند؟ ادبیات ایرانی یکسره "شب ستیز" است و پیشینه فرهنگی ایرانیان نیز (اعم از اَوِستایی، حکمت خسروانی، و قرآنی) صد در صد "نور گرا" است‌ با این حساب نه تنها هیچ توجیهی برای جشن تاریکی وجود نداردبلکه برعکس، مردم باید "بلند ترین روز"را جشن بگیرند. اما شاید سه عامل برجسته، تاکنون توانسته است شب یلدا را در فرهنگ ایرانی، به یک دورهمی شادمانه تبدیل کند: ۱- در شب یلدا ظرفیت ظلمت و سیاهی به اوج می رسد و بلافاصله پس از آن، رو به کاهش و سراشیبی می‌گذارد و با شمارشی معکوس، چیرگی روز  را بر شب  نوید می‌دهد. در واقع یلدا جشنِ پایانِ سیاهی و میلاد و آغاز چیرگیِ خورشید است. ۲-مردم می‌خواهند شبی بلند و دلگیر را مستهلک کنند و از سرشان باز کنند و از تنهایی طولانی و پی‌آمد‌های روانیِ آن بکاهند. ۳-در این‌شب "زمین" در پایین ترین سطح هوشیاری است و کم‌ترین زمینه برای کار در بیرون از خانه، بویژه کشاورزی وجود دارد. ایرانیان هوشمندانه از این "وقتِ مُرده" به عنوان بهترین فرصت برای شب نشینیِ شادمانه استفاده کرده اند.  🔻یادداشت های برگزیده https://eitaa.com/joinchat/3621912738Cceffa384fd