مسیر
💢 مسئله ، قسمت دوم 🔘 شهید مطهری: 🏷 به خدا دارد ما خودمان را مسلمان بدانیم، خودمان را علی‌بن‌ابیطالب بخوانیم. اصلاً من باید بگویم بعد از این، داستانی را که ما از علی‌بن‌ابیطالب نقل می‌کنیم، است که دیگر در منابر نقل کنیم که روزی علی‌بن‌ابیطالب شنید دشمن‏ به کشور اسلامی کرده است: «وَ هذا أخوغامِدٍ وَ قَدْ وَرَدَتْ خَیلُهُ الْانْبارَ». بعد فرمود: شنیده‌ام یک زن مسلمان را یا زنی که در مسلمانان است گرفته‌اند؛ شنیده‌ام دشمن سرزمین مسلمین را کرده است، مردانشان را کشته یا اسیر کرده است، متعرّض زنان آن‌ها شده است، زیورها را از گوش و دست زن‌ها کرده است. بعد همین علی‌بن‌ابیطالب -که ما اظهار تشیع او را می‌کنیم و نسبت به او حساسیت‌های بی‌معنی و دروغین نشان می‌دهیم- گفت: «فَلَوْ انَّ امْرَأً مُسْلِماً ماتَ مِنْ بَعْدِ هذا اسَفاً ما کانَ بِهِ مَلوماً بَلْ کانَ بِهِ عِنْدی جَدیراً» نهج‌البلاغه، خطبه ۲۷. اگر یک مرد مسلمان با شنیدن این خبر کند و بمیرد، سزاوار است و مورد ملامت نیست. آیا ما نداریم که کمک مالی به آن‌ها بکنیم؟ آیا این‌ها مسلمان نیستند، عزیزان ندارند؟ آیا این‌ها برای مشروع بشری نمی‌کنند؟ کیست که امروز شود که فلسطینی‌های آواره حق بازگشت به وطن خود را ندارند؟ من در سفر مکه بعضی از این‌ها را دیدم، یک جوان‌هایی! فقط می‌گفتند: «دِماءُ الشُّهَداء» ما امیدمان فقط به شهدایمان است. افرادی در میان آن‌ها هستند که والله برای لباسشان محتاجند و برهنه می‏‌جنگند. 📚 حماسه حسینی، ج۱، ص۲۷۴ @tarigh_seir
29 مشاهده