یا خیر المرغوبین♥️ همیشه از خودم می‌پرسم عارفانی که این چنین برای نماز مهیا می‌شوند، همیشه ذکر می‌گویند، ریاضت می‌کشند؛ چه می‌بینند؟ چه می‌شنوند؟ چه می‌نوشند؟ چه می‌گیرند؟ که اینهمه شوق رفتن به بارگاه حضرت حق دارند و لحظه به لحظه عشق‌بازی می‌کنند و خسته نمی‌شوند! به زندگی‌شان نگاه کردم، به رفتار و گفتار و پندارشان سرک کشیدم. دریافتم که لباس نوی زیبا پوشیدن، جواهر زیبا انداختن، به جایی زیبا رفتن و لذت بردن، خوراکی خوش طعم در گرسنگی خوردن، آبی گوارا در تشنگی نوشیدن، به منظره‌ای دلربا نگریستن، یاری خوش داشتن، آوایی خوش شنیدن و تمام لذت‌هایی که برده‌ایم را جمع کنیم و در یک چیز متمرکز کنیم؛ به لذتی که یک عابد عارف سالک از گفتگو با معشوقش می‌چشد، نمی‌رسد! الهی لذتی این چنین به ما بنوشان که هیچ چیز بهتر از تو برای شوق و میل داشتن نیست؛ «اللَّهُمَّ أَذِقْنِی فِيهِ حَلاَوَةَ ذِكْرِكَ‏»🤲🏼 ، فراز ۳۹ https://eitaa.com/joinchat/2180841684C627422eaea