وقتی ما روایات را می‌بینیم،
می‌بینیم که برای هر کدام از ائمه یک لقبی ذکر شده است.
مثلاً به یکی عالم می‌گویند؛ به یکی می‌گویند: زکی؛ به یکی می‌گویند: تقی.
این‌ها چیست؟
همه‌ی این‌ها باز به یک اصل برمی‌گردد، به این معنا که ببینید یک وقت صفت غالب در کسی باشد، بگوییم صفت غالب در فلان شخص، فلان صفت است.
خوب این برای ائمّه درست در نمی‌آید!!
بگوییم صفت غالب امیر المؤمنین فلان صفت بود، یعنی در امام دیگر آن صفت غالب نبود؟! نه.
دقت کنید،بگوییم: ظهور غالب.
ولی صفت غالب نمی‌شود که در این امام این صفت در صد درجه باشد، در یک امام دیگر ۵۰ درجه، نه. ظهور غالب است! گاهی وقت‌ها می‌خواهند که یک صفت در یک امامی ظهور بیشتر بکند و الّا عین همین صفت در امام دیگر هم وجود دارد