(س)🤍 اغــراق نیست اگــر بگویم کہ بعد از شهادت مادࢪم هیچ چیـــز مرا بہ اندازه‍ تولد تو خوشحال نکــرد با ذوق ۅ شوقـے کہ دࢪ ۅصف نمـےگُنجد قنداقہ تو ࢪا پیـش پدࢪ بردم ۅ گـفـتـم: "خــدا بہ ما پــســـر داده‍ است." پدࢪ خندید تو ࢪا گرفت ۅ غرق بوسہ کرد ۅ دࢪ گــوش هــایــت اذان ۅ اقامہ گفت پـــدࢪ از مــــــادࢪ پرسید: برا؎ اسمش چہ فکر؎ کرده‍ ایــد؟ مادࢪ :گفت اختیاࢪ همہ ما بہ دست شماست. ࢪا پدࢪ فرمود برا؎ اینکـہ میخواست شیر دژم باشــے ۅ از بیشہ آل الله حفاظت کنـے ۅ خاطره‍ عمویش عباس ࢪا هم زنده‍ نگہ دار؎ ࢪا هم پدࢪ کُنیہ بخشید بــرا؎ اینکہ میخواست تو پدࢪ همہ خوبیها ۅ برتریها باشـے من خودم شاهد بودم کہ پدࢪ علم ࢪا بہ تو نمـے آموخت بلکہ علم ࢪا چون پرنده‍ ا؎ کہ غذا دࢪ دهان جوجہ اش مـے گذاࢪد دࢪ کامـــت میگذاشت ࢪا هم اۅ لقب داد ۅ دࢪ پاسخ بہ سؤال بُهت آلودِ من اشاࢪه‍ کرد بہ کربلا ۅ امرۅز ۅ اینجا ۅ اکنون کہ تو برا؎ آۅࢪدن آب بہ کامِ گرگان‌ ࢪفتہ ا؎ اما ࢪا فقط پدࢪ نگفت هر کس کہ ࢪۅ؎ ماه‍ تو ࢪا دید گفت...! 📚: سقا؎ آب ۅ ادب (؏) 💚 •𝐉𝐨𝐢N‌↴ 『 @MASJED128