از امام صادق علیه السلام نقل است که حضرت این گونه فرمودند: «مَنْ كَانَتْ لَهُ إِلَى رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَاجَةٌ فَلْيَطْلُبْهَا فِي ثَلَاثِ سَاعَاتٍ سَاعَةٍ فِي الْجُمُعَةِ وَ سَاعَةٍ تَزُولُ الشَّمْسُ حِينَ تَهُبُّ الرِّيَاحُ وَ تُفَتَّحُ‏ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ تَنْزِلُ الرَّحْمَةُ وَ يَصُوتُ الطَّيْرُ وَ سَاعَةٍ فِي آخِرِ اللَّيْلِ عِنْدَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَإِنَّ مَلَكَيْنِ‏ يُنَادِيَانِ‏ هَلْ مِنْ تَائِبٍ يُتَابُ عَلَيْهِ هَلْ مِنْ سَائِلٍ يُعْطَى هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَيُغْفَرَ لَهُ هَلْ مِنْ طَالِبِ حَاجَةٍ فَتُقْضَى لَهُ فَ أَجِيبُوا داعِيَ اللَّه» هرکس حاجتی دارد، حاجتش را در سه ساعت از خداوند طلب کند. ساعتی در روز جمعه، ساعتی در هنگام ظهر و ساعتی در سحرگاه، آن زمان که دو فرشته ندا سرمی‌دهند آیا توبه‌کننده‌ای هست که توبه‌اش پذیرفته شود؟ آیا درخواست کننده‌ای هست که خواسته‌اش به او عطا شود؟ آیا استغفار کننده‌ای هست که آمرزیده شود؟ آیا حاجت‌مندی هست که حاجتش براورده شود؟ پس دعوت این فرشتگان را اجابت کنید. 📚 الخصال، ج2، ص629.