با سلام، اینجانب قبل از انقلاب در سال‌های ۱۳۵۴ به بعد دانشجوی مهندسی برق بودم و در پروژه‌ی توانیر با استادم دکترعلی‌کیهانی همکاری می‌کردم. قرار بود که طبق برنامه‌های توسعه‌ی کشور مربوط به قبل از انقلاب، تا سال ۱۳۶۰ ظرفیت شبکه‌ی برق ایران به ۶هزار مگاوات برسد. (فقط ۶۰۰۰مگاوات!!!) که گزارش‌های آن هم موجود است و در حدود سال ۱۳۵۵ خودم تایپ کرده‌ام. اما بحمدالله خداوند بزرگ بر ملت ایران منت گذاشت و خمینی بزرگ را به یاری ما فرستاد و انقلاب بزرگ مادی و معنوی در ایران عزیزمان رخ داد. صنعت پیچیده‌ی برق هم در کشور ما کاملا وابسته به غرب بود و آلستوم و آب‌ب و آسه‌آ و زیمنس و .... آن را اداره می‌کردند، که با وقوع انقلاب بسیاری از آنها رها کردند و رفتند. اما با وجود وقوع جنگ تحمیلی و تحریم‌های خارجی و مشکلات داخلی و ... نیروهای متعهد ایرانی به طرز اعجاب‌انگیزی صنعت برق را (مثل آب و گاز و راه و ....) توسعه دادند، تا جایی که اکنون ظرفیت نصب شده‌ی شبکه‌ی برق ما از حدود ۵هزار مگاوات زمان انقلاب به ۹۳هزار مگاوات فعلی رسیده که بزرگترین شبکه‌ی برق غرب آسیا و آفریقاست. جمعیت کشور فقط سه برابر شده، اما برق ما حدود ۱۸برابر شده است. خدا را شکر. بحمدالله به لحاظ کیفیت و استاندارد نیز برق ما با شبکه‌های جهان پیشرفته رقابت دارد که حتما عزیزان در سفرهای خود به کشورهای دیگر به کیفیت عالی برق کشور عزیزمان واقف شده‌اند. (البته متأسفانه در جهت برق هم مثل بسیاری از موارد دیگر شاکر نیستیم و خداوند متعال در قرآن کریم فرموده که تعداد کمی از بندگانش شاکر هستند: وقلیل‌من‌عبادی‌الشکور) در حال حاضر فقط مصارف سرمایشی شبکه‌ی برق ما در تابستان بیش از ۳۵هزار مگاوات است که با کل شبکه‌ی برق کشور بزرگی مانند مصر برابری می‌کند! در کل کشور حدود ۲۰ میلیون کولر آبی وجود دارد که حدود ۱۰ هزار مگاوات از تولید برق کشور را مصرف می‌کنند، در حالی که ۲۵هزار مگاوات فقط صرف کولرهای گازی می‌شود. با هر یک درجه افزایش دمای هوا در کشور، ۱۸۰۰ مگاوات به بار شبکه افزوده می‌شود که معادل کل شبکه‌ی برق (نه فقط سرمایش بلکه کل مصرف) کشور ارمنستان است. برخی از منازل ما بیش از یک یا دو کولر گازی دارند که هر یک از آن‌ها تا ده آمپر برق مصرف می‌کند. مصرف برق هر کولر آبی تا ۷برابر کمتر از یک کولر گازی است. در فرانسه و سایر کشورهای حتی جنوب اروپا که تابستان گرم و شرجی دارند، به علت گرانی برق، خبری از کولر گازی در خانه‌ها نیست و مردم با پنکه و کولرهای آبی کوچک دستی در خانه‌ها زندگی می‌کنند و خوشحال و راضی‌اند. در فرانسه بعضی از مغازه‌ها داشتن کولرگازی را به عنوان یک امتیاز تحت عنوان کلیماتیزاسیون ذکر می‌کنند تا مردم را مشتری و جذب خود کنند😁😂. در حال که برخی از ایرانی‌ها ممکن است کل خانه‌ی ۲۰۰مترمربعی خود را با دمای ۱۸درجه خنک نگه‌ دارند؛ چرا؟ چون برق (مثل آب و گاز و نان و سوخت) ارزان و تقریبا مجانی است. مثلا اگر مخارج ماهانه‌ی منزل ما ۱۵ میلیون تومان باشد هزینه‌ی برق ماهانه‌‌مان حدود ۱۰۰هزار تومان می‌آید که حدود نیم‌درصد آن است. البته این ماه جایزه‌ی کم‌مصرفی داده‌اند و برای‌مان فقط حدود ۲۰هزار تومان قبض برق آمده است! متأسفانه بسیاری از ما بجای شکر کردن طلبکار هم هستیم. البته مسئولین ما هم مقصرند که این حقایق را آن‌چنان که باید به مردم نمی‌گویند و روحیه‌ی عمومی، بخصوص جوانان، در جهت طلبکاری و اسراف و عدم‌قناعت و ناشکری پیش رفته است. در آب و گاز و نان و سوخت و ... هم شبیه این مسئله وجود دارد.