قرآن نوع قلب را معرّفی می‏‌کند: سلیم، قلب منیب و قلب مریض. ویژگی‏‌های سلیم: الف: قلبی که در آن جز خدا نیست. «لیس فیه احد سواه» «نور الثقلین، ج ۴، ص ۵۷». ب: قلبی که پیرو راهنمای ، توبه‌کننده از گناه و تسلیم حق باشد. «نهج‌البلاغه، خطبه ۲۱۴» ج: قلبی که از حبّ دنیا، سالم باشد. «‌تفسیر صافی» د: قلبی که با یاد ، آرام می‌‏گیرد. «فتح، ۴» ه: قلبی که در برابر ، خاشع است. «حدید، ۱۶» ویژگی‌‏های مریض: الف: قلبی که از خدا غافل است و لایق رهبری نیست. «لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ» «کهف، ۲۸». ب: دلی که دنبال و دستاویز می‌گردد. «فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ» «آل عمران، ۷» ج: دلی‌ که دارد. «جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِیَةً» «مائده، ۱۳» د: دلی‌ که زنگ گرفته است. «بَلْ رانَ عَلی‏ قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یَکْسِبُونَ» «مطففین، ۱۴» ه: دلی که مهر خورده است. «طَبَعَ اللَّهُ عَلَیْها بِکُفْرِهِمْ» «نساء، ۱۵۵» ویژگی منیب: قلب منیب، آن است که بعد از توجّه به انحراف و خلاف، توبه و انابه کرده و به‌سوی خدا باز گردد. ویژگی بارز آن تغییر حالات در رفتار و گفتار انسان است.😢 مسجد جامع غدیر خم @masjed_ghadirkhom