3⃣
⭕️ البته اين سخنان هرگز به معناي مخالفت با مردم نيست؛ يعني تکروي و زيست ملامتيگونه هم هرگز نبايد در زندگي انسان اصالت پيدا کند؛ زيرا اين هم به نوبة خود نوعي خودمحوري و عجب و خودبرتربيني يا خودممتاز بيني است. که اين هم رذيلهاي اخلاقي و اجتماعي است. آنچه که بايد معيار قرار گيرد، حقيقت است. تنها درسايه حقانديشي و عمل به حقيقت است که دل انسان آرام ميگيرد و ميتواند مخالفتها و طعنهها و نامردميها را تحمل کند.