زلال معرفت: 47/4. آموزه‌های دعای 47 صحیفه سجادیه دعای چهل و هفتم، معروف به دعای عرفه امام سجاد(ع) از دعاهای صحیفه سجادیه است که در روز عرفه خوانده می‌شود. در این دعا امام (ع) به معارف مختلفی از جمله خداشناسی، امام شناسی، اقرار به گناه، درخواست عفو، بیان راه‌های توبه، اغواگری شیطان، دورنمای قیامت، درخواست حوائج و مکارم اخلاق از درگاه ربوبی پرداخته است: آموزه‌های «بخش چهارم این دعا» به شرح ذیل است: 22. شکست‌ناپذیری خدا در برابر همه موجودات؛ 23. گفتار و اراده استوار الهی؛ 24. حتمی بودن مشیت الهی؛ 25. تفاوت حمد و سپاس خدا با ستایش دیگران؛ 26. تقرب به خدا با انجام شکر الهی؛ 27. حمد جاودانه و فراگیر خدا، حمد همسان با عرش و کُرسی، حمد همراه با رضا و خشنودی، حمد همراه با نعمت، حمد همراه با صدق نیت و...؛ 28. دعا برای پیامبر(ص) و خاندانش(ع). 🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها: @masjedefatemehzahra