همه زوجها دعوا مي كنند همه اختلاف نظر دارند ولي بايد حواسمان باشد كه حرمتها شكسته نشود ... وقتي حرمتها شكست ممكن هست كنار هم بمانيم ولي ديگر هيچ چيز مثل قبل نخواهد بود ... و ما مي مانيم و يك دنيا پشيماني ... اينكه عصباني بودم و موقع دعوا حلوا خير نمي كنند و ... هم بعضي از ترك ها و شكستگي ها را پر نمي كند پس حالا كه كنار هميم؛ مواظب زبان خودمان و قلب عزيزانمان باشيم ... مي پرسيد چطوري ؟! ١- فقط زماني با هم صحبت كنيم كه هر دوتامون از شدت عصبانيتمون كاسته شده باشه ... اينكه فكر مي كنيم هر زمان عصباني بوديم همان موقع بايد مشكلمون رو حل كنيم يك غلط رابج هست آرام بودن باعث مي شود كه با شدت و حق به جانب وارد گفتگو نشويم ... ٢- به جاي گله و كنايه زدن ، انتقاد كنيم و منتظر بمانيم كه پاسخ طرف مقابل را هم بشنويم ... شايد دلايل موجهي داشته باشد و مشكل ما ناشي از يك سو تفاهم باشد ... ٣- با ياد آوري اينكه شخصي كه طرف گفتگوي من است ، عزيز من هست و در نهايت به خاطر حسن هاي ديگرش دوستش دارم با انزجار و زبان بدن منفي با او صحبت نكنيم ... ٤- به جاي اينكه دنبال برنده يا بازنده باشيم به دنبال اقدام موثر براي حل مسئله باشيم و غرق جزئيات مسئله نشويم ... ٥- قبل از بيان هر جمله كمي فكر كنيم كه هدف من از بيان آن چيست ═══✼🍃🌹🍃✼══