زلال وحی: حقیقت دنیا(5) «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطاماً وَ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ شَدِيدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا مَتاعُ الْغُرُورِ» (حدید/20) «بدانيد كه زندگانى پستِ دنيا، چيزى جز بازى و سرگرمى و زينت‌طلبى و فخر فروشى در ميان خود و افزون‌طلبى بر همديگر در اموال و فرزندان نيست، همانند بارانى كه گياه آن، كشاورزان را به شگفتى وا دارد، سپس‌ خشك شود و آن را زرد بينى، سپس كاه شود و در آخرت، عذابى شديد (براى گنهكاران) و مغفرت و رضوانى (براى اطاعت‌كنندگان) از جانب خداوند است و زندگانى دنيا جز كالاى فريبنده نيست.» نکته ها 7. اين آيه به دوران مختلف زندگى انسان (كودكى و نوجوانى، جوانى و بزرگسالى) اشاره داشته‌ و بيان مى‌كند كه در هر دوره‌اى از عمر، يكى از جلوه‌هاى دنيا، انسان را مشغول مى‌كند؛ دوران كودكى و نوجوانى، مشغول لهو و لعب است، دوره جوانى، در فكر زينت و زيبايى و دوره ميانسالى و پيرى، گرفتار تفاخر و تكاثر است. 8. در آيات قبل سخن از صدقه و قرض‌الحسنه بود، اين آيه موانع و عوامل بازدارنده از انفاق را بيان مى‌كند. (منبع: تفسير نور) 🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها: @masjedefatemehzahra