زلال وحی: مهلت کفّار(1)
«وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ» (آلعمران/178)
«و كسانى كه كافر شدند، مپندارند مهلتى كه به آنان مىدهيم برايشان خوب است، همانا به آنان مهلت مىدهيم تا بر گناه (خود) بيفزايند و براى آنان عذابى خواركننده است.»
نکتهها
1. قرآن، واژهى لايحسبنّ «گمان نكنيد» را بارها خطاب به كفّار و منافقان و افراد سست ايمان بكار برده است؛ زيرا اين افراد از واقعبينى و تحليل درست و روشن ضميرى لازم محرومند. آنها آفرينش را بيهوده، شهادت را نابودى، دنيا را پايدار، عزّت را در گرو تكيه به كفّار و طول عمر خود را مايهى خير و بركت مىپندارند كه قرآن بر همهى اين پندارها خط بطلان كشيده است.
2. اهل كفر، داشتن امكانات، بدست آوردن پيروزىها و زندگى در رفاه خود را نشان شايستگى خود مىدانند، در حالى كه خداوند آنان را به دليل آلودگى به كفر و فساد، مهلت مىدهد تا در تباهى خويش غرق شوند. (منبع: تفسیر نور)
🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها:
@masjedefatemehzahra