زلال وحی: نزول مبارک (2)
«إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ» (دخان/3)
«ما آن را در شبى مبارك و فرخنده نازل كرديم، ما همواره انذار كننده بوديم.»
نکته ها
4. اگر نزول قرآن در شب قدر بوده است، پس نزول آيات در 23 سال رسالت پيامبر به چه معناست؟
پاسخ: قرآن در شب قدر يك باره و يك جا بر قلب پيامبر و بار ديگر و به تدريج در طول بيست و سه سال نازل شد. همان گونه كه يك بار چمدان لباسى را يكجا به شخصى مىدهيد و در مرحله بعد درب آن را گشوده و لباسها را جداگانه به او نشان مىدهيد و يا كتاب شعر حافظ را يك جا به شما هديه مىكنند و در هر مناسبت، چند بيتى از آن را براى شما مىخوانند.
5. در اين آيه، زمان نزول قرآن مبارك شمرده شده و در آيات ديگر زمان نزول عذاب، نحس خوانده شده است، «أَيَّامٍ نَحِساتٍ» (فصّلت/16) اصولًا مبارك يا منحوس بودن زمان يا به خاطر حوادث تلخ و شيرينى است كه در آنها واقع مىشود و يا در خود زمان خصوصيّتى است كه بر ما پوشيده است، چنانكه در قرآن از استغفار در سحرها ستايش شده كه معلوم مىشود در عنصر زمان، خصوصيّتى است كه ما نمىدانيم. (منبع: تفسیر نور)
🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها:
@masjedefatemehzahra