امیرعلی: 🎤📝🎤📝🎤📝🎤 📜تفسیر مناجات خمس عشر 📝متن فایل شماره 20 ⏪قسمت سی و یکم (بخش 1⃣ از 2⃣) 📿مناجات ذاکرین: در این مناجات امام محورهای اصلی که از خدا می خواهد این است که می خواهد عدم توانایی ما انسان ها را به خدا برساند درباره ی گفتن ذکر خدا در حد اینکه حقش بیان بشود. خُب نمی توانیم در آن حد ما ذکر خدا را بکنیم و بعد می خواهد بگوید که اگر خداوند فرمان نمی داد ما نمی توانستیم او را یاد کنیم. در حقیقت ذکر خدا منتی است که از سوی خدا بر انسان قرار داده می شود. 🔹«اِلهى لَوْ لاَ الْواجِبُ مِنْ قَبُولِ اَمْرِكَ، لَنَزَّهْتُكَ مِنْ ذِكْرى اِيَّاكَ» می گوید اگر پذیرفتن فرمان تو واجب نبود، تو خیلی پاک تر از آن حدی بودی که من بخواهم اسم تو را به زبان بیاورم. یعنی اینجا می خواهد بگوید که من انسان نمی توانم، در آن حد نیستم که حتی اصلا ذکر تو را به زبان بیاورم. حالا آن حد شکر که جای خودش! می گوید در آن حدی نیستم که ذکر تو را به جای بگذارم. «عَلى اَنَّ ذِكْرى لَكَ بِقَدْرى لا بِقَدْرِكَ» 👈تازه بگذریم از اینکه ذکری که من از تو می کنم به اندازه فهم خودم است نه به آن اندازه مقام تو. من فهمم در همین حد است که بگویم خدایا صد هزار مرتبه شکرت همین!! بیشتر از این زبانم نمی چرخد اما مقام تو آنقدر بالا است که پیغمبرش گریه می کرد که نمی تواند حد تو را به جای بگذارد «وَ ما عَسى اَنْ يَبْلُغَ مِقْدارى حَتّى اُجْعَلَ مَحَلّاً لِتَقْديسِكَ» خدایا تازه مگر چه اندازه امید دارم که از اینی که هستم مقامم بالاتر برود! من همینی که هستم باشم خودش جای شکر دارد، پایین تر نروم. چه امیدی دارم که من بخواهم بالاتر بروم تا بخواهم تازه در آن محلی قرار بگیرم که لیاقت پیدا کنم برای ذکر تو! واقعا می توانم به چنین مقامی برسم؟ 🔆«وَ مِنْ اَعْظَمِ النِّعَمِ عَلَيْنا جَرَيانُ ذِكْرِكَ عَلى اَلْسِنَتِنا» خدایا از بزرگترین نعمت هایی که به ما دادی همین ذکر تو بر زبان ماست! مگر ما می توانیم خدایا بدون توفیق تو، تو را یاد کنیم. گناهکارها را ببین! آنهایی که غرق در گناه هستند ببین، اصلا می توانند خدا را یاد بکنند؟ خدا این توفیق را از آنها گرفته. پس تویی که الان داری خدا را صدا می زنی، تویی که الان داری خدا خدا می کنی چیه که هی می گویی خدا جواب مرا نمی دهد؟ زیر هر یا رب تو لبیک هاست..!! خدا تو را خواسته، خدا به تو انرژی و این توفیق را داده که داری صدایش می زنی عزیز من! پس چرا بقیه نمی توانند صدایش بزنند؟ این یعنی لطف خدا. 💠«وَ اِذْنُكَ لَنا بِدُعآئِكَ وَ تَنْزيهِكَ وَ تَسْبيحِكَ» خدایا تو همین قدر بزرگترین اجازه ای که به ما دادی این است که دعایت بکنیم، تسبیحت بکنیم «اِلهى فَاَلْهِمْنا ذِكْرَكَ فِى الْخَلاءِ وَ الْمَلاءِ، وَ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ الْإِعْلانِ وَ الْإِسْرارِ، وَ فِى السَّرَّآءِ وَ الضَّرَّآءِ» پس ذکر خودت را به ما الهام کن! یعنی توفیق بده که تو را ذکر بکنیم. کجا؟ در خلوت، در آشکار، در شب، در روز، در خوشی و ناخوشی. همه جوره تو را یاد بکنیم. خدایا اینطوری نشود که ما فقط در خوشی ها بگوییم خدایا شکرت. خُب بدی رسید چی؟ بدی رسید هم باید بگویی الحمدلله که بدی بالاتر نصیب تو نشد. 🔅«وَ آنِسْنا بِالذِّكْرِ الْخَفِىِّ وَ اسْتَعْمِلْنا بِالْعَمَلِ الزَّكِىِّ» خدایا ما را به ذکر خفی و پنهانت مأنوس کن! ذکر خفی تو یعنی همه جوره تو را ذکر بگوییم حتی وقتی لب ما تکان نمی خورد به یاد تو باشیم. عملمان پاک باشد. 🔗ادامه دارد.. 🎤استاد احسان عبادی #متن_تفسیر_مناجات_خمس_عشر 31 #سطح_مقدماتی #مناجات 🎤📝🎤📝🎤📝🎤 =============== @matn_chanell