#پیرامون_موضوع
⚜ آموزه صبر در نهج‌البلاغه
صبر از مفاهیم اساسی آموزه‌های اخلاقی در فرهنگ اسلامی است و همواره نزد ادیان ابراهیمی و فرهنگ و ادبیات دیگر ملل نقش مهمی ایفا کرده است. امروزه انگاره صبر فراتر از فضیلتی اخلاقی و مذهبی، قادر است نقش کلیدی در پاکسازی جامعه از رفتارهای آسیب‌زا و پیجویی نقش منطق و آرامش در مواجهه با مشکلات و ایجاد رضایت روانی ایفا کند. توجه بیشینه به مفهوم صبر به مثابه انگاره‌ای اخلاقی- روانشناختی شاهدی بر این مدعاست. برخورداری از مهارت صبر به ویژه در فضای اجتماعی و در پی رویدادهای ناگوار در جامعه و دیگر محیط‌ها، می‌تواند قدرت درونی افراد را ارتقا بخشد و از رهاورد آن به مدیریت و مهار احساسات خود بپردازد. در این فرصت بنابر مداقه ای که بر مفهوم صبر در آموزه‌های امام علی علیه‌السلام انجام شده است، نخست مهم‌ترین مؤلفه‌های معنایی صبر در نهج‌البلاغه مورد بحث قرار خواهد گرفت و در ادامه ضمن پرداختن به چرایی پیشه کردن صبر، به موقعیت‌های اتخاذ صبر و نسبت آن با انواع صبر خواهیم پرداخت. همچنین به نشانه‌های اهل صبر و پیامدها و نتایج صبوری کردن و در مقابل بی‌صبری کردن نیز می پردازیم. سرآخر نیز درباره توسعه صبر از رهاورد آموزش آن به طور ویژه بحث خواهیم کرد.
دکتر مرتضی سلمان نژاد عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام به تبیین این موضوع در این نشست می‌پردازد.
💠 انجمن علمی علوم قرآن و حدیث دانشکده قرآن و حدیث دانشگاه بین‌المللی مذاهب اسلامی
🌐 Telegram / Eitaa