📘 نظماهنگ قرآن ✍ ابوالفضل خوش منش 🔹 این کتاب به صورتی خاص، قصد سخن‌گفتن از شیوایی آوای زبان قرآن و ائتلاف لفظ و معنای آن را دارد.به عبارت دیگر موضوع این کتاب، عبارت از بررسی آوا و آهنگ خاصی است که از نظم خاص و شیوۀ چینش عبارات و آیات در قرآن به دست می‌آید و نیز مطالعۀ برخی از آثاری که از این نظم خاص مترتب می‌شود. مراد از نظماهنگ زبان قرآن، موسیقی خاصی است که از نظم و چینش حکیمانه و حساب‌شدۀ حروف پدید می‌آید. این نظم ویژه، سخن را شیوا و روان و آوای حروف را با معنای سخن مرتبط می‌سازد. نظماهنگ قرآن، این سخن را در مجراهای ذهن و زبان، سیار و سیال و اثر آن را ماندگار می‌سازد. این حالت اختصاص به بخشی خاص از قرآن ندارد؛ اما حضور و اثر آن عموماً در سوره‌های «حزب مفصل» (از سوره‌های ق تا ناس) به سبب فشردگی اغلب آیات و سور، مشهودتر از بخش‌های دیگر است. برخی از مؤلفه‌هایی که در بررسی نظماهنگ قرآن مورد بررسی قرار گرفته‌اند، عبارتند از: میزان استعمال حروف در یک واژه، ترتیب آن حروف و بسامد آنها، نحوۀ چینش و ترکیب حروف در واژه و نیز واژگان در جمله، ادغام و فک ادغام حروف، استفاده از کلمات خاص، تقدیم و تأخیر الفاظ و عبارات و میزان و نحوۀ تکرار آنها. این بررسی به سبب توقیفی بودن زبان قرآن و ماهیت فطری آن، اهمیتی خاص می‌یابد. 💠 انجمن علمی علوم قرآن و حدیث دانشگاه بین‌المللی مذاهب اسلامی 🆔 @mazaheb_quran