2⃣5⃣📝 ✅ حکمت‌های علوی 🔰 حکمت ۳۴۹ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری مَنْ نَظَرَ فِى عَيْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ عَيْبِ غَيْرِهِ وَ مَنْ رَضِيَ بِرِزْقِ اللَّهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلَى مَا فَاتَهُ وَ مَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْيِ قُتِلَ بِهِ وَ مَنْ كَابَدَ الْأُمُورَ عَطِبَ وَ مَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ وَ مَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ وَ مَنْ كَثُرَ كَلَامُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ وَ مَنْ كَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَيَاؤُهُ وَ مَنْ قَلَّ حَيَاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ مَاتَ قَلْبُهُ وَ مَنْ مَاتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّارَ وَ مَنْ نَظَرَ فِى عُيُوبِ النَّاسِ فَأَنْكَرَهَا ثُمَّ رَضِيَهَا لِنَفْسِهِ فَذَلِكَ الْأَحْمَقُ بِعَيْنِهِ وَ الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا يَنْفَدُ وَ مَنْ أَكْثَرَ مِنْ ذِكْرِ الْمَوْتِ رَضِيَ مِنَ الدُّنْيَا بِالْيَسِيرِ وَ مَنْ عَلِمَ أَنَّ كَلَامَهُ مِنْ عَمَلِهِ قَلَّ كَلَامُهُ إِلَّا فِيمَا يَعْنِيهِ؛ ۱. آن‌کس که به عیب خویش بنگرد، از پرداختن به عیب دیگری بازمانَد. ۲. آن‌کس که به روزی خدا خشنود باشد، بر آنچه از دستش رود اندوه نخورد. ۳. آن‌کس که شمشیر ستم برکشد، با آن کشته شود. ۴. آن‌کس که خویشتن را در کارها به مشقّت افکند، هلاک شود. ۵. آن‌کس که در گرداب‌ها فرو رود، غرق شود. ۶. آن‌کس که به جاهای بدنام درآید، متّهم و بدنام شود. ۷. آن‌کس که بسیار سخن گوید، بسیار خطاکند. ۸. آن‌کس که بسیار خطاکند، حیایش کاستی پذیرد. ۹. آن‌کس که حیایش کاستی پذیرد، پارسایی‌اش کاستی گیرد. ۱۰. آن‌کس که پارسایی‌اش کاستی گیرد، دلش بمیرد. ۱۱. آن‌کس که دلش بمیرد، به دوزخ درافتد. ۱۲. آن‌کس که به عیب‌های دیگران بنگرد و آن‌ها را زشت شمارد، سپس همان‌ها را برای خویش روا انگارد، حقّاکه احمق است! ۱۳. قناعت، ثروتی است که پایان نپذیرد. ۱۴. آن‌کس که بسیار یادمرگ کند، به اندکِ دنیا راضی باشد. ۱۵. و آن‌کس که بداند گفتارش از کردارش به حساب آید، جز در آنچه به کارش آید، سخن نگوید. ↩️ نهج‌البلاغه، ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری، نشر جمال. ۱۴ اسفند ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37