«در ایل ما گوسفندان را داغی روی صورت یا گوش شان می گذاشتند تا اگر گم شدند یا دزدیده شدند بتوان ردی از آنها گرفت.
نشانی از آهن داغ که پشم و پوست و گوشت را می سوزاند و ضجه گوسفند بیچاره را به فلک می رساند و آن نشان تا همیشه ی خدا پیدا بود.
کاش همین داغ را روی دزدها می گذاشتند تا میان آدمها گم نمی شدند .
وگرنه گوسفند بیچاره هیچ گناهی نداشت ..
ما از ترس آدمها گوسفندان را داغ می کردیم ...»
✍محمد بهمن بیگی، معلّم عشایر قشقایی استان فارس و نویسنده کتاب «بخارای من، ایل من»
🍯🦆🐑🐐🐎🐪🐣🐂🐔🦃🐫🐏🐝🕊
👀در مزرعه دیگه چه خبر؟👇
https://eitaa.com/mazraeh_ehya/815
🎞
فیلم کشاورزی، شتر، گوسفند، کندو زنبور در مزرعه👆👆