امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در کلام امیرالمومنین امام علی علیه السلام 🔹 امام علی علیه السلام آنجا که سخن از حضرت مهدی علیه السلام به میان می آید، به سینه خود اشاره کرده و آهی کشیده، می فرماید: «آه آه‌ شَوْقا اِلَی رُؤْیَتِهِ؛آه آه چقدر به دیدار او(مهدی) مشتاقم!» 🌟 و در نهج البلاغه می فرماید: «أَلَا بِأَبِی وَ أُمِّی مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَائُهُمْ فِی السَّمَاءِ مَعْرُوفَةٌ وَ فِی الْأَرْضِ مَجْهُولَة؛آگاه باشید! آنان که پدر و مادرم فدایشان باد، از کسانی هستند که نام آنها در آسمان معروف و در زمین ناشناخته است.» امیر مؤمنان علی علیه السلام در مورد صفات ظاهری آن حضرت نیز می فرماید: «هُوَ شَابٌّ مَرْبُوعٌ حَسَنُ الْوَجْهِ حَسَنُ الشَّعْرِ یَسِیلُ شَعْرُهُ عَلَی مَنْکِبَیْهِ وَ نُورُ وَجْهِهِ یَعْلُو سَوَادَ لِحْیَتِهِ وَ رَأْسِهِ بِأَبِی ابْنُ خِیَرَةِ الْإِمَاءِ؛ او جوانی چهار شانه، نیکو صورت و نیکو موی می باشد که موی او بر شانه هایش فرو ریخته و درخشندگی چهره اش، سیاهی موی محاسن و سر او را تحت الشعاع قرار می دهد. پدرم فدای او باد که فرزند بهترین بانوان است. آن حضرت در سخن دیگری در نهج البلاغة امام زمان علیه السلام را این گونه می ستاید: «اللَّهُمَّ بَلَی لَا تَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ لِلَّهِ بِحُجَّةٍ إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً وَ إِمَّا خَائِفاً مَغْمُوراً؛ آری خداوندا! زمین هیچ گاه از حجت الهی خالی نیست که برای خدا جبا برهان روشن قیام کند. جآن حجت و امام یا ظاهر و مشهور و یا ترسان و مستور است.» و در همانجا می فرماید: «به خدا سوگند که تعدادشان اندک است، ولی نزد خداوند بزرگ مقدارند؛ چچراج که خداوند بزرگ به وسیله آنان حجتها و نشانه های خود را نگاه می دارد تا به کسانی که همانندشان هستند، بسپارند …؛ آنان که دانش و نور حقیقت بینی بر قلبشان تابیده و روح یقین را دریافته اند که با آنچه خوشگذرانها دشوار می شمردند و با آنچه ناآگاهان از آن هراس داشتند، انس گرفتند. در دنیا با بدنهایی زندگی می کنند که ارواحشان به جهان بالا پیوند خورده است. آنان جانشینان خدا در زمین و دعوت کنندگان مردم به دین خدایند.» آن گاه فرمود: «آه آه شَوْقاً إِلَی رُوءْیَتِهِمْ؛ آه آه! چه قدر مشتاق دیدارشان هستم.» 🌟