✅ به نام خدای مهربان ✅ زندگی عباس بن علی (ع) در یک نگاه (9) نجات یاران امام حسین در جنگ روز عاشورا فرماندهان دو جناح راست و چپ تعیین شدند و پرچم سپاه به عباس بن علی (علیه‌السلام) داده شد. یاران یکی پس از دیگری به میدان مبارزه شتافتند. در این میان اتفاق می‌افتاد که برخی از اصحاب در میان لشکر محاصره می‌شدند و حضرت عباس (علیه‌السلام) آنان را نجات می‌داد. مانند عمر بن خالد صیداوی و جابر بن حارث سلمانی و سعد مولی عمر بن خالد صیداوی با مجمع بن عبداللّه عائذی که در آغاز جنگ در محاصره دشمن قرار گرفته بودند و حضرت عباس با یک حمله آنان را نجات داد. ( طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۶) فرستادن برادرانش به نبرد آن‌گاه که همه یاران امام (علیه‌السلام) و شماری از بنی‌هاشم به شهادت رسیدند، حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) به برادران خود عثمان و عبداللَّه و جعفر فرمود: «جانم فدایتان پیش تازید و از سرورتان حمایت کنید، تا این‌که در برابرش به کام مرگ فرو روید.» آنان همگی به میدان نبرد رفتند و کشته شدند. (دینوری، ابوحنیفه، اخبار الطُّوال، ج۱، ص۲۵۷) پس از آن عباس بن علی (علیه‌السلام) عازم میدان مبارزه گشت. درباره سخن حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) به برادران خود هنگام عزیمت به میدان اختلاف است. برخى می گویند: عباس به برادران پدرى و مادرى‌اش، عبداللَّه و جعفر و عثمان، گفت: پیش تازید تا از شما ارث ببرم، زیرا شما فرزند ندارید، آنان پذیرفتند و رفتند تا كشته شدند. (طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۸) دیگران همین مضمون را به گونه‌اى دیگر نقل كرده‌اند و گفته‌اند: عباس برادرش جعفر را كه فرزند نداشت به صحنه مبارزه فرستاد تا از وى به جاى فرزندانش ارث ببرد. پس هانی بن ثبیت او را به قتل رساند. (ابو الفرج اصفهانی، علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، ج۱، ص۸۸) ولى شمارى دیگر نسبت این كلام را به آن حضرت اتهامى دروغین مى‌دانند كه دشمن به قصد مخدوش ساختن ساحت مقدس آن بزرگوار جعل كرده است. زیرا این كارى است بس پست كه از فرومایگان و دنیاپرستان سر نمى‌زند تا چه رسد به ابوالفضل العباس (علیه‌السلام)! افزون بر این، ابوالفضل (علیه‌ السلام) با وجود مادرش امُ‌البنین نمى‌توانست از برادرانش ارث ببرد. (مقرم، عبدالرزاق، العباس علیه‌السلام، ج۱، ص۱۸۳) از این‌رو برخى گفته‌اند «أَرِثَكُم» در متن عربى اشتباه مى‌باشد و در اصل «أُرْثِیكُم» (به سوگتان نشینم) مى‌باشد. (مقرم، عبدالرزاق، العباس علیه‌السلام، ج۱، ص۱۸۶) (به نقل از شیخ آقا بزرگ تهرانی، الذّریعه) برخى دیگر گفته‌اند: به جاى «ارثكم» «ارزءبكم» یا «ارزئكم» (به مصیبت شما دچار شوم) بوده است. (مقرم، عبدالرزاق، العباس علیه‌السلام، ج۱، ص۱۸۶) به نقل از النقد النزیه) ادامه دارد ... ✏️ @medademan https://eitaa.com/joinchat/4259250201C60440c06cc