✅ به نام خدای مهربان
✅ به عشق مولا علی (ع) (18)
11- گوشه ای از علم حضرت (ع)
• امام علي(ع) خود درباره ملازمت و همراهياش با پيامبر اينگونه ميفرمايد:
رسولخدا(ص) مرا در دامن خويش پرورش داد: من كودك بودم او (همچون فرزندش) در آغوش خويش مىفشرد، و در استراحتگاه مخصوص خويش جاى مىداد، بدنش را به بدنم مىچسبانيد و بوى پاكيزه او را استشمام مىكردم، غذا را مىجويد و در دهانم مىگذاشت. هرگز دروغى در گفتارم نيافت و اشتباهى در كردارم پيدا ننمود. از همان زمان كه رسول خدا(ص) را از شير باز گرفتند، خداوند بزرگترين فرشته از فرشتگان خويش را مأمور ساخت تا شب و روز، وى را به راههاى بزرگوارى و درستى و اخلاق نيك سوق دهند. من همچون سايهاى به دنبال آن حضرت حركت مىكردم و او هر روز نكته تازهاى از اخلاق نيك را براى من آشكار مىساخت و مرا فرمان مىداد كه به او اقتدا كنم. (ناصرمکارم، ترجمه گوياوشرح فشرده اي برنهج البلاغه، خطبه192(قاصعه)، ج2، ص319)
• كميلبن زياد از ياران خاص حضرت علي(ع)، ميگويد: روزي علي(ع) دست مرا گرفته به صحرا برد. چون به بيرون شهر رسيديم مانند مصيبت زدگان آهي كشيد و فرمود: گردآورندگان مال تباهاند، گرچه به ظاهر زندهاند، اما دانشمندان پايدارند چندان كه روزگار به جاست. سپس با اشاره به سينه مبارك خود فرمود: «ها اِنَّ ههُنا لَعِلْماً جَمّاً» آگاه باش اينجا علم فراوان است. اگر براي آن يادگيرندگاني مييافتم (آنها را آشكار ميكردم)، ولي بر كساني كه به آنها علم ميآموزم مطمئن نيستم، زيرا آن را براي دنيا به كار ميبرند... .( ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغه، ج18، ص346)
• پيامبر(ص) درباره علي(ع) فرموده است: «من شهرعلم و علي دروازه اين شهر است. هر كه ميخواهد وارد اين شهر شود بايد از دروازه آن داخل گردد». (شيخ صدوق، الأمالي، ص343؛ محمدبن محمدبن نعمان مفيد، الارشاد، ج1، ص33)
• همچنين ابنعباس ميگويد از رسولخدا(ص) شنيدم كه فرمود: به علي بن ابيطالب(ع) نُه قسمت از ده قسمت علم كه خدا براي جميع خلق آفريده، عطا شده است. به خدا قسم او در يك قسمت باقي نيز با ديگران شريك است. (عليبن موسيبن سيدابن طاووس، طرائف، ترجمه داود الهامى، ص192؛عليبن محمدبن المغازلى، مناقب ابن مغازلى، ترجمه سيدجواد مرعشىنجفى، ص320)
• در روايت آمده است: آنچه در خانه رسول خدا(ص) بود، امير مؤمنان به دستور ايشان جمعآوري نمود، زيرا ايشان(ص) به حضرت(ع) فرمود: اي علي! كتاب خدا را بگير، پس علي(ع) آن را در لباس خويش گرفته و به منزل خود رفت. وقتي كه رسول خدا(ص) رحلت فرمود، حضرت در خانه نشست و آن را بر اساس ترتيب نزول، رونويسي كرد و او بدين مطالب آگاهي داشت. (ملامحسن فيض كاشانى، تفسير الصافى، ج 1، ص 40)
آن حضرت حقيقت قرآن را از منبع اصلياش، يعني پيامبر اكرم(ص) دريافت كرد. هر آيهاي كه بر پيامبر اكرم(ص) نازل ميشد، آن را بر علي(ع) قرائت ميفرمود و دستور ميداد تا حضرت آن را املا كند. علي(ع) ميفرمايد: «پيامبر(ص) تأويل آيات و تفسير آنها، ناسخ و منسوخ آنها، محكم و متشابه آنها، خاص و عام آنها و اينكه كجا نازل شده و در چه موردي نازل شده است، را به من تعليم داد.( حسنبن شعبه حرانى، تحف العقول، ص 196)
• نقل شده است كه آن حضرت پس از رحلت پيامبر اكرم (ص) از خانه بيرون نيامد و به جمعآوري قرآن سرگرم بود و در اين كار، موفق شد و آن را به بزرگان وقت ارائه داد و فرمود: اين، كتاب پروردگار شماست همان گونه كه بر پيامبرش نازل شد، از آن حرفى كاسته نشده و بر آن چيزى افزوده نگرديده است. گرچه حاكمان وقت آن را نپذيرفته و گفتند: ما را به چنين كتابى نيازى نيست. على(ع) فرمود: «به خدا سوگند پس از اين هرگز آن را نخواهيد ديد، فقط بر من لازم بود كه پس از فراهم كردن و جمع نمودن، شما را آگاه سازم تا آن را بخوانيد».( محمدبن يعقوب كليني، الکافي، ج2، ص633؛ محمدهادي معرفت، التمهيد في علوم القرآن، ج1، ص291)
ادامه دارد ...
✏️
@medademan
https://eitaa.com/joinchat/4259250201C60440c06cc